Kenapa pesakit dialisis tidak boleh kencing?

Rahsia Di Sebalik Tiada Air Kencing: Kehidupan Pesakit Dialisis

Ramai yang mungkin tertanya-tanya, mengapa pesakit dialisis seolah-olah tidak membuang air kecil? Jawapannya terletak pada fungsi utama ginjal, iaitu penapis badan kita yang cemerlang. Bagi pesakit dialisis, ginjal mereka telah mengalami kerosakan yang signifikan, mengakibatkan ketidakupayaan untuk menjalankan fungsi penapisan dengan berkesan.

Bayangkan ginjal sebagai sebuah loji rawatan air yang canggih. Ia menyaring darah, membuang toksin dan lebihan air, seterusnya menghasilkan air kencing. Namun, bagi pesakit dialisis, “loji rawatan” ini telah rosak teruk. Kegagalan ginjal ini menyebabkan pengeluaran air kencing berkurangan secara drastik, malah mungkin tiada langsung. Ini bukan bermakna ginjal mereka tidak berfungsi langsung, tetapi kemampuannya untuk menapis dan menghasilkan air kencing telah terjejas teruk.

Ketiadaan atau pengurangan pengeluaran air kencing ini bukanlah sesuatu yang remeh. Ia menandakan satu tahap kegagalan buah pinggang yang kritikal, memerlukan intervensi perubatan segera iaitu dialisis. Dialisis bertindak sebagai pengganti sementara fungsi ginjal, menapis darah dan membuang toksin serta lebihan cecair. Tanpa dialisis, toksin akan terkumpul dalam badan, mengancam nyawa pesakit.

Justeru, mengawal pengambilan cecair harian menjadi amat penting bagi pesakit dialisis. Kerana ginjal yang lemah, badan mereka sukar untuk memproses dan membuang lebihan cecair. Pengambilan cecair yang berlebihan boleh menyebabkan komplikasi serius seperti:

• Sesak nafas: Pengumpulan cecair dalam paru-paru menghalang pernafasan yang lancar.
• Tekanan darah tinggi: Lebihan cecair meningkatkan isipadu darah, menyebabkan tekanan pada saluran darah meningkat.
• Bengkak pada kaki dan bahagian badan lain (edema): Cecair berlebihan berkumpul di tisu badan, mengakibatkan bengkak.

Komplikasi ini bukan sahaja menyukarkan kehidupan seharian, malah boleh menjejaskan kesihatan pesakit secara keseluruhan, meningkatkan risiko jangkitan dan masalah jantung. Justeru, mematuhi had pengambilan cecair yang ditetapkan oleh doktor adalah sangat penting bagi memastikan kesihatan dan kesejahteraan pesakit dialisis.

Kesimpulannya, ketiadaan air kencing pada pesakit dialisis bukan sekadar gejala, tetapi petanda kerosakan ginjal yang serius. Ia memerlukan pemahaman yang mendalam tentang keadaan mereka dan komitmen yang teguh untuk mematuhi pelan rawatan yang ditetapkan, termasuklah mengawal pengambilan cecair harian. Sokongan daripada ahli keluarga dan pasukan perubatan amat penting bagi memastikan kualiti hidup pesakit dialisis tetap terjaga.