Jaki kurs przy proformie?

1 wyświetlenia

W przypadku proformy, gdy faktura ta nie jest dokumentem księgowym, istotne jest ustalenie właściwego kursu waluty do ewentualnego rozliczenia późniejszej faktury właściwej. Dla celów podatkowych, przeliczenie kwoty przychodu wyrażonego w walucie obcej na złote powinno nastąpić według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dostarczenie towaru nabywcy.

Sugestie 0 polubienia

Kurs waluty na proformie: Jak uniknąć pułapek przy rozliczeniach?

Faktura proforma to dokument, który pełni funkcję oferty handlowej lub zapowiedzi przyszłej transakcji. Nie jest dokumentem księgowym, nie podlega ewidencji i nie generuje obowiązków podatkowych. Niemniej jednak, w przypadku transakcji międzynarodowych, gdzie ceny podane są w walucie obcej, pojawia się pytanie: Jaki kurs waluty zastosować na proformie i jak to wpływa na późniejsze rozliczenia?

Problem z fakturą proformą polega na tym, że w momencie jej wystawienia, kurs waluty może się dynamicznie zmieniać. Dlatego ustalenie odpowiedniego kursu jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych strat przy rozliczeniach z kontrahentem.

Dlaczego kurs na proformie jest ważny?

  • Orientacyjna wycena: Kurs waluty na proformie pozwala nabywcy zorientować się w kosztach zakupu w przeliczeniu na jego walutę krajową.
  • Negocjacje: Może stanowić punkt wyjścia do negocjacji cenowych.
  • Planowanie finansowe: Umożliwia nabywcy wstępne oszacowanie wydatków i planowanie budżetu.

Jaki kurs zastosować na proformie? Kilka możliwości:

  1. Kurs bieżący (spot): Najprostsze rozwiązanie – zastosowanie aktualnego kursu wymiany w dniu wystawienia proformy. Jest to powszechna praktyka, ale należy pamiętać, że ten kurs może ulec zmianie do momentu wystawienia faktury właściwej.

  2. Kurs średni NBP: Ustalenie kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzającego wystawienie proformy. To rozwiązanie daje pewną stabilność, ale również nie gwarantuje, że kurs nie ulegnie zmianie.

  3. Kurs uzgodniony z kontrahentem: Najlepszym rozwiązaniem jest ustalenie z kontrahentem konkretnego kursu waluty, który będzie obowiązywał w momencie wystawienia faktury właściwej. Może to być kurs rynkowy z dnia poprzedzającego transakcję, kurs banku kontrahenta lub inny uzgodniony wariant.

  4. Zabezpieczenie kursu walutowego (hedging): Dla większych transakcji, rozłożonych w czasie, warto rozważyć zabezpieczenie kursu walutowego poprzez zawarcie transakcji terminowej (forward) lub skorzystanie z opcji walutowych. To pozwoli ustalić z góry kurs, po którym nastąpi wymiana waluty i zminimalizować ryzyko kursowe.

Co z przeliczeniem dla celów podatkowych?

Warto pamiętać, że faktura proforma nie ma znaczenia dla rozliczeń podatkowych. Dla celów podatku dochodowego, przychód wyrażony w walucie obcej przelicza się na złote według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień powstania przychodu (czyli najczęściej dnia wydania towaru lub wykonania usługi).

Podsumowanie:

  • Faktura proforma nie jest dokumentem księgowym i nie generuje obowiązków podatkowych.
  • Wybór kursu waluty na proformie zależy od uzgodnień z kontrahentem i specyfiki transakcji.
  • Najlepiej ustalić z kontrahentem konkretny kurs, który będzie obowiązywał przy wystawieniu faktury właściwej, lub rozważyć zabezpieczenie kursu walutowego.
  • Dla celów podatkowych obowiązuje kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień powstania przychodu.

Uniknięcie nieporozumień i ewentualnych strat walutowych wymaga transparentnej komunikacji z kontrahentem i starannego planowania rozliczeń. Jasne określenie zasad przeliczania walut na fakturze proformie to pierwszy krok do udanej transakcji międzynarodowej.