O jakie dane może prosić pracownik banku?

Bezpieczna rozmowa z bankiem: Kiedy pracownik ma prawo pytać o Twoje dane?

W dzisiejszych czasach, kiedy oszustwa bankowe są coraz bardziej wyrafinowane, ważne jest, aby wiedzieć, o jakie informacje pracownik banku może Cię zapytać i w jakich okolicznościach. Uświadomienie sobie tych granic to pierwszy krok do ochrony swoich finansów.

Standardowe dane identyfikacyjne – podstawa weryfikacji

Banki, zgodnie z procedurami bezpieczeństwa i wymogami regulacyjnymi, muszą weryfikować tożsamość dzwoniącego. Dlatego też, podczas rozmowy telefonicznej, pracownik banku może prosić o potwierdzenie następujących informacji:

• Imię i nazwisko: To podstawowa informacja pozwalająca na wstępną identyfikację klienta.
• Data urodzenia: Służy dodatkowej weryfikacji i uniknięciu pomyłek wynikających z identycznych imion i nazwisk.
• Adres zamieszkania: Potwierdzenie adresu, który bank ma w swojej bazie danych, to kolejny element weryfikacji.
• Numer PESEL (czasami): PESEL może być wymagany w specyficznych sytuacjach, np. podczas wnioskowania o konkretny produkt lub usługę.
• Numer rachunku bankowego (ostatnie cyfry): Nigdy cały numer! Bank może zapytać o kilka ostatnich cyfr numeru Twojego rachunku, aby upewnić się, że rozmawia z właściwą osobą.
• Odpowiedzi na pytania kontrolne: Często przy zakładaniu konta ustala się pytania kontrolne, na które odpowiedź zna tylko właściciel konta. Mogą dotyczyć np. ulubionego zwierzęcia, imienia panieńskiego matki itp.

Kiedy powinna zapalić się czerwona lampka? Czego bank NIGDY nie zapyta!

Należy zachować szczególną ostrożność, gdy pracownik banku (rzekomy) pyta o:

• Pełny numer karty kredytowej lub debetowej, datę ważności karty oraz kod CVV/CVC znajdujący się na odwrocie karty. To dane, które umożliwiają dokonywanie transakcji online.
• Hasła do bankowości internetowej. Bank nigdy nie prosi o podanie haseł przez telefon!
• Kody autoryzacyjne SMS (3D Secure). Służą one do potwierdzenia transakcji i nigdy nie powinny być udostępniane przez telefon.
• Instalowanie jakiegokolwiek oprogramowania na komputerze lub telefonie. Oszuści często nakłaniają do instalacji programów szpiegujących, które pozwalają na przejęcie kontroli nad urządzeniem.
• Wykonanie przelewu na inne konto (nawet “bezpieczne”). To klasyczna metoda oszustwa “na policjanta” lub “na pracownika banku”.

Zachowaj czujność i chroń swoje dane!

Pamiętaj:

• Nigdy nie udostępniaj wrażliwych danych przez telefon, jeśli nie masz pewności, kto dzwoni.
• W razie wątpliwości, rozłącz się i zadzwoń do banku samodzielnie, korzystając z numeru infolinii podanego na oficjalnej stronie internetowej banku lub na karcie płatniczej.
• Bank nigdy nie poprosi Cię o zainstalowanie oprogramowania zdalnego dostępu podczas rozmowy telefonicznej.
• Bądź szczególnie ostrożny, gdy ktoś wywiera presję czasu lub straszy konsekwencjami.

Ważna uwaga dotycząca “danych identyfikacyjnych pracownika”

Niejasnym jest, co autor ma na myśli pisząc “dane, których może zażądać pracownik banku podczas rozmowy telefonicznej, to imię, nazwisko i numer służbowy, aby móc podać je przyszłej ofierze.” Logika podana w tym zdaniu jest błędna i sugeruje, że pracownik podaje swoje dane ofierze, aby ją oszukać. To mylące!

Prawidłowe użycie tych danych jest następujące:

• Pracownik banku ma obowiązek się przedstawić: Podanie imienia, nazwiska i identyfikatora pracowniczego (np. numeru ewidencyjnego) to standardowa procedura. To Ty, klient, masz prawo poprosić o te dane!
• Sprawdź tożsamość: Zapisz te informacje i zweryfikuj je dzwoniąc do banku samodzielnie. Zapytaj o pracownika o tym imieniu i nazwisku i sprawdź, czy faktycznie pracuje w banku.

Pamiętaj, że Twoje bezpieczeństwo finansowe zależy od Twojej czujności. Nie daj się oszukać!