Jaki procent kobiet nie ma dzieci?

Bezdzietność kobiet w Polsce: więcej niż statystyka, a mniej niż mit 68%

Dane CBOS, przytaczane w wielu miejscach, mówią o 68% Polek deklarujących brak planów posiadania potomstwa. Liczba ta, często powtarzana, bywa jednak źródłem nieporozumień. Warto spojrzeć głębiej, by zrozumieć, co tak naprawdę kryje się za tym statystycznym uogólnieniem i uniknąć powielania uproszczonych interpretacji. Czy rzeczywiście aż dwie trzecie kobiet w Polsce świadomie rezygnuje z macierzyństwa?

Przede wszystkim, kluczowe jest zrozumienie, że deklaracja braku planów na dziecko nie równa się bezdzietności z wyboru. 68% obejmuje kobiety w różnym wieku i różnych sytuacjach życiowych. Wśród nich znajdują się młode kobiety, które po prostu odsuwają decyzję o macierzyństwie na później, skupiając się na edukacji czy karierze. Są też kobiety, które pragną mieć dzieci, ale zmagają się z problemami zdrowotnymi lub nie mają partnera. Wreszcie, są i takie, które świadomie wybierają bezpieczeństwo ekonomiczne lub samorealizację w innej sferze niż rodzicielstwo.

Zamiast skupiać się na samym procencie, warto przyjrzeć się czynnikom stojącym za tą zmieniającą się rzeczywistością. Współczesne kobiety mają większe możliwości wyboru niż poprzednie pokolenia. Dostęp do edukacji, antykoncepcji i rosnąca niezależność finansowa pozwalają im decydować o własnym życiu i kształtować je według indywidualnych potrzeb i ambicji. Presja społeczna na macierzyństwo, choć nadal obecna, stopniowo słabnie.

Nie bez znaczenia jest też sytuacja ekonomiczna. Wysokie koszty utrzymania i wychowania dziecka, brak stabilnego zatrudnienia czy niedostateczne wsparcie ze strony państwa mogą zniechęcać do podejmowania decyzji o powiększeniu rodziny.

Dlatego, zamiast powielać statystykę 68% jako symbol rezygnacji z macierzyństwa, należy skupić się na zrozumieniu złożoności tej kwestii. Bez dokładnej analizy danych i uwzględnienia różnorodnych czynników, ryzykujemy powierzchowne i mylące wnioski. Przyszłe badania powinny skupić się na zróżnicowaniu tej grupy i identyfikacji indywidualnych motywacji, by lepiej zrozumieć zmieniające się podejście do rodzicielstwa w polskim społeczeństwie. Ważne jest, aby pamiętać, że za każdym procentem kryją się indywidualne historie i wybory, których nie można zredukować do pojedynczej liczby.