Na co dzieli się turystyka?

4 wyświetlenia

Światowa Organizacja Turystyki (UNWTO) podstawowy podział turystyki definiuje poprzez trzy kategorie: podróże krajowe, gdzie turyści przemieszczają się w granicach własnego państwa; turystykę przyjazdową, obejmującą przybycie turystów z zagranicy; oraz turystykę wyjazdową, czyli wyjazdy mieszkańców danego kraju za granicę.

Sugestie 0 polubienia

Poza schematami: Wielowymiarowość współczesnej turystyki

Światowa Organizacja Turystyki (UNWTO) wprowadza podstawowy podział na turystykę krajową, przyjazdową i wyjazdową. To fundament, punkt wyjścia do zrozumienia zjawiska, które w XXI wieku rozrosło się do niespotykanych wcześniej rozmiarów i przybrało wielowymiarową formę. O ile klasyfikacja UNWTO skupia się na geografii przemieszczania się, współczesne spojrzenie wymaga uwzględnienia znacznie szerszego spektrum czynników. Dlatego warto spojrzeć poza utarte schematy i przyjrzeć się innym kryteriom podziału turystyki.

Poza granicami geografii:

Obok klasycznego podziału terytorialnego, coraz częściej mówi się o turystyce zdefiniowanej przez cel podróży. Wyróżniamy tu m.in.:

  • Turystykę wypoczynkową (rekreacyjną): dominujący nurt, skupiony na relaksie, odnowie sił, korzystaniu z atrakcji danego miejsca.
  • Turystykę kulturową: poznawanie zabytków, historii, sztuki, tradycji i obyczajów odwiedzanego regionu.
  • Turystykę biznesową: podróże związane z pracą, konferencjami, szkoleniami, targami.
  • Turystykę aktywną: skoncentrowana na uprawianiu sportu i rekreacji, np. turystyka górska, rowerowa, narciarska, żeglarska.
  • Turystykę zdrowotną: wyjazdy w celu podreperowania zdrowia, korzystania z zabiegów leczniczych i rehabilitacyjnych.
  • Turystykę religijną (pielgrzymkową): podróże do miejsc kultu religijnego.
  • Ekoturystykę: forma turystyki zrównoważonej, minimalizującej negatywny wpływ na środowisko naturalne.
  • Turystykę agroturystyczną: pobyt na wsi, kontakt z naturą, poznawanie lokalnej kultury i tradycji.

Nowe trendy i wyzwania:

Współczesna turystyka dynamicznie ewoluuje, pojawiają się nowe formy, takie jak slow tourism (powolne podróżowanie, skupienie na dogłębnym poznawaniu miejsca), bleisure (połączenie podróży służbowych z wypoczynkiem), czy wirtualna turystyka, umożliwiająca zwiedzanie świata bez wychodzenia z domu.

Rozwój technologii i zmieniające się potrzeby turystów wymuszają nowe podejście do klasyfikacji i analizy zjawiska. Oprócz celu podróży, coraz większe znaczenie mają takie kryteria jak czas trwania wyjazdu, środek transportu, standard zakwaterowania, wydatki, a także wiek i styl życia turystów.

Podsumowując, podział turystyki według kryterium geograficznego, choć fundamentalny, nie oddaje w pełni złożoności tego zjawiska. Współczesna turystyka to wielowymiarowa przestrzeń, kształtowana przez różnorodne motywacje, potrzeby i możliwości podróżujących. Zrozumienie tych niuanasów jest kluczowe dla rozwoju branży turystycznej, a także dla minimalizowania negatywnego wpływu turystyki na środowisko i społeczeństwo.