Jak laryngolog stwierdza refluks?

6 wyświetlenia

Laryngolog diagnozuje refluks przede wszystkim za pomocą 24-godzinnego badania impedancji-pH przełyku, które jest uzupełnione badaniem endoskopowym. Kluczowe jest obiektywne potwierdzenie choroby przed rozpoczęciem leczenia, zwłaszcza ze względu na częste występowanie refluksu niekwaśnego, wykrywalnego tylko za pomocą zaawansowanej metody MII-pH.

Sugestie 0 polubienia

Jak laryngolog rozpoznaje refluks? Kluczowa rola badań obiektywnych

Refluks żołądkowo-przełykowy (GERD) to powszechny problem, którego objawy często naśladują inne schorzenia. Diagnoza, zwłaszcza w przypadku nietypowych objawów lub braku klasycznych symptomów, takich jak zgaga, wymaga starannego podejścia i wykorzystania zaawansowanych metod diagnostycznych. Laryngolog, specjalizujący się w schorzeniach górnych dróg oddechowych, odgrywa kluczową rolę w rozpoznawaniu refluksu, szczególnie w jego postaci nie powodującej typowych dolegliwości żołądkowych.

W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, że wystarczające jest opisanie objawów przez pacjenta, laryngolog stawia diagnozę refluksu żołądkowo-przełykowego na podstawie obiektywnych danych. Sam wywiad lekarski, choć ważny, jest niewystarczający. Laryngolog powinien posiłkować się przede wszystkim wynikami badań instrumentalnych. Dwa filary diagnostyki w tym przypadku to:

  • 24-godzinne badanie impedancji-pH przełyku (MII-pH): To badanie jest złotym standardem w diagnostyce refluksu. Cienka sonda wprowadzana przez nos rejestruje kwasowość (pH) oraz impedancję (przewodnictwo elektryczne) w przełyku przez całą dobę. Pozwala to nie tylko na wykrycie refluksu kwaśnego, ale co ważniejsze, również refluksu niekwaśnego. Ten ostatni, charakteryzujący się cofaniem się treści żołądkowej o obojętnym lub alkalicznym pH, jest często pomijany w diagnostyce opartej jedynie na objawach lub na badaniach pHmetrycznych. MII-pH pozwala precyzyjnie zlokalizować i zmierzyć ilość refluksów, dostarczając bezsprzecznych dowodów na istnienie choroby.

  • Badanie endoskopowe (gastroskopia): Choć nie zawsze konieczne, badanie endoskopowe uzupełnia obraz kliniczny. Pozwala na wizualizację przełyku, ocenę ewentualnych uszkodzeń błony śluzowej (np. zapalenie przełyku, przełyk Barretta) oraz wykluczenie innych schorzeń. Gastroskopia jest szczególnie wskazana, gdy objawy sugerują powikłania refluksu.

Dlaczego tak ważne jest obiektywne potwierdzenie refluksu przed rozpoczęciem leczenia? Leczenie farmakologiczne, nawet pozornie nieszkodliwe, niesie ze sobą ryzyko działań niepożądanych. Dokładna diagnoza, oparta na wiarygodnych wynikach badań, pozwala na celowane leczenie, minimalizując ryzyko i maksymalizując skuteczność terapii. Unika się w ten sposób leczenia objawowego, które może maskować prawdziwy problem i opóźniać właściwe postępowanie.

Podsumowując, laryngolog wykorzystuje zaawansowane techniki diagnostyczne, takie jak 24-godzinne badanie MII-pH i gastroskopię, aby precyzyjnie zdiagnozować refluks żołądkowo-przełykowy, w tym jego często pomijaną postać niekwaśną. To podejście pozwala na uniknięcie błędów diagnostycznych i wdrożenie skutecznej terapii dostosowanej do indywidualnych potrzeb pacjenta.