Jak sprawdzić czy nie ma się sepsy?

Podejrzewasz sepsę? Co zrobić, żeby się upewnić?

Sepsa, czyli posocznica, to zagrażający życiu stan zapalny organizmu, będący odpowiedzią na infekcję. Wczesne rozpoznanie jest kluczowe dla skutecznego leczenia i przeżycia. Choć objawy mogą być niejednoznaczne i przypominać inne schorzenia, istnieją pewne sygnały alarmowe, które powinny skłonić do natychmiastowej konsultacji lekarskiej. Pamiętaj jednak, że samodzielne diagnozowanie sepsy jest niemożliwe i niezwykle niebezpieczne. Ten artykuł ma na celu jedynie przedstawienie informacji edukacyjnych i nie zastępuje wizyty u lekarza.

Objawy, które powinny wzbudzić niepokój:

Zamiast skupiać się na wyliczeniu standardowej listy objawów (dostępnej powszechnie w internecie), skupmy się na ich kontekście. Kluczowe jest nagłe pogorszenie stanu zdrowia, szczególnie w połączeniu z:

• Gorączką lub dreszczami: Wysoka temperatura ciała, nagłe dreszcze, przechodzące w zimne poty to silne sygnały, które należy brać bardzo poważnie, zwłaszcza jeśli towarzyszą im inne objawy.
• Zmianami w oddychaniu: Uczucie duszności, przyspieszone i płytkie oddychanie, ból w klatce piersiowej.
• Zaburzeniami świadomości: Otępienie, splątanie, dezorientacja, utrata przytomności.
• Szybkim tętnem: Uczucie kołatania serca, przyspieszony puls.
• Niskim ciśnieniem krwi (wstrząs septyczny): To poważne powikłanie sepsy, które objawia się m.in. zawrotami głowy, omdleniami i bladością skóry.
• Bólem w miejscu infekcji: Ten ból może być lokalny (np. w miejscu skaleczenia, infekcji skóry) lub rozlany (np. ból brzucha przy zapaleniu otrzewnej).
• Wysypką lub zmianami skórnymi: Czerwone plamki, wybroczyny, siniaki.

Badania laboratoryjne – klucz do diagnozy:

Lekarz, podejrzewając sepsę, zleci szereg badań, w tym:

• Badanie krwi: Oceniane są parametry zapalne (np. CRP, leukocyty), funkcje nerek i wątroby, a także poziom elektrolitów.
• Posiew krwi: To fundamentalne badanie mające na celu wyhodowanie potencjalnych patogenów odpowiedzialnych za infekcję. Należy jednak pamiętać, że negatywny wynik posiewu nie wyklucza sepsy. Bakterie mogą być trudne do wyhodowania, a sepsa może być wywołana przez wirusy, grzyby lub inne patogeny, które nie zostaną wykryte tą metodą.
• Inne badania obrazowe: W zależności od podejrzewanego źródła infekcji, lekarz może zlecić RTG klatki piersiowej, tomografię komputerową, USG jamy brzusznej itp.

Co zrobić?

Jeśli zaobserwujesz u siebie lub bliskiej osoby kilka z wymienionych objawów, natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub wezwij pogotowie ratunkowe. Im szybciej rozpocznie się leczenie, tym większe szanse na pełne wyzdrowienie. Nie czekaj na “samo przejście” objawów – sepsa to stan zagrażający życiu, który wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Opóźnienie w leczeniu może prowadzić do nieodwracalnych powikłań, a nawet śmierci.