Jakie utrudnienia po zastrzeżeniu PESEL?

Zastrzeżenie PESEL – pułapka dla wierzycieli? Utrudnienia w dochodzeniu należności

Zastrzeżenie numeru PESEL, choć ma na celu ochronę danych osobowych przed nieuprawnionym wykorzystaniem, niesie za sobą szereg konsekwencji, które mogą znacząco utrudnić dochodzenie wierzytelności. Mówimy tu nie tylko o trudnościach w identyfikacji dłużnika, ale także o realnym ograniczeniu możliwości odzyskania należności, zarówno przez wierzyciela pierwotnego, jak i potencjalnych nabywców wierzytelności.

Najpoważniejszym utrudnieniem jest praktyczna niemożność skutecznego dochodzenia roszczeń wynikających z umów zawartych z osobą o zastrzeżonym PESEL. Brak możliwości jednoznacznej identyfikacji dłużnika blokuje standardowe procedury windykacyjne. Wierzyciel stoi przed barierą, uniemożliwiającą mu skuteczne skierowanie pozwu do sądu, a nawet wysłanie prostego wezwania do zapłaty. Informacje o zastrzeżonym numerze uniemożliwiają identyfikację dłużnika w rejestrach, bazach danych i innych źródłach informacji niezbędnych do skutecznej egzekucji.

Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej w przypadku spadkobierców. Nawet po śmierci dłużnika, zastrzeżenie PESEL utrudnia lub wręcz uniemożliwia dochodzenie roszczeń od spadkobierców. Brak możliwości jednoznacznego powiązania spadku z osobą, która zawarła umowę, skutecznie blokuje proces egzekucyjny.

Dodatkowo, wierzytelność oparta na umowie zawartej z osobą o zastrzeżonym PESEL nie może być swobodnie zbyta. Nabycie takiej wierzytelności przez firmę windykacyjną lub inny podmiot jest wysoce problematyczne, a często wręcz niemożliwe. Ryzyko związane z brakiem możliwości wyegzekwowania należności skutecznie zniechęca potencjalnych nabywców. To z kolei ogranicza możliwości wierzyciela pierwotnego w pozyskaniu środków na pokrycie swoich strat.

Podsumowując, zastrzeżenie PESEL, choć w założeniu służy ochronie danych osobowych, generuje poważne problemy dla wierzycieli. Utrudnia, a w wielu przypadkach wręcz uniemożliwia, skuteczne dochodzenie należności. Sytuacja ta wymaga rozważenia przez prawodawcę – czy istniejące rozwiązania zapewniają odpowiednią równowagę między ochroną prywatności a możliwością dochodzenia sprawiedliwości w sprawach cywilnych. Problem ten pokazuje, że ochrona danych osobowych nie może odbywać się kosztem pozbawienia wierzycieli możliwości dochodzenia swoich praw.