Czy choroba nerek wyjdzie z krwi?

0 wyświetlenia

Badanie krwi, a konkretnie poziom kreatyniny, jest kluczowym elementem diagnostyki chorób nerek. Oceniając go wraz ze współczynnikiem filtracji kłębuszkowej (eGFR), lekarz uzyskuje wstępny obraz funkcjonowania nerek. Dodatkowo, obrazowanie ultrasonograficzne pozwala na wizualną ocenę ich struktury i rozmiaru.

Sugestie 0 polubienia

Czy choroba nerek “wyjdzie” z krwi? Kreatynina, eGFR i więcej niż tylko podstawowe badanie.

Wiele osób zadaje sobie pytanie, czy badanie krwi może wykryć chorobę nerek. Odpowiedź brzmi: tak, ale nie jest to proste równanie. Poziom kreatyniny we krwi, często badany podczas rutynowych kontroli, jest ważnym wskaźnikiem, ale sam w sobie nie daje pełnego obrazu. To punkt wyjścia do dalszej diagnostyki, a jego interpretacja wymaga szerszego spojrzenia.

Kreatynina, produkt uboczny metabolizmu mięśni, jest filtrowana przez nerki i wydalana z moczem. Jej podwyższony poziom we krwi może sugerować problemy z funkcją nerek, ponieważ oznacza, że nie są one w stanie efektywnie usuwać tego związku z organizmu. Jednak sam wynik kreatyniny nie jest jednoznaczny. Na jego poziom wpływają m.in. masa mięśniowa, wiek, płeć, a nawet dieta. Dlatego niezbędne jest uwzględnienie współczynnika filtracji kłębuszkowej (eGFR).

eGFR, obliczany na podstawie poziomu kreatyniny, wieku, płci i rasy, precyzyjniej odzwierciedla zdolność nerek do filtrowania krwi. To właśnie spadek eGFR poniżej normy jest silnym sygnałem ostrzegawczym, wskazującym na potencjalną chorobę nerek.

Należy pamiętać, że nawet prawidłowy poziom kreatyniny i eGFR nie wyklucza całkowicie problemów z nerkami. Niektóre schorzenia, jak np. wielotorbielowatość nerek, mogą przebiegać początkowo bezobjawowo i nie wpływać znacząco na te parametry. Dlatego ważne jest, aby w przypadku wystąpienia objawów takich jak: zmiany w oddawaniu moczu (częstotliwość, kolor, pienienie), obrzęki, nadciśnienie, bóle w okolicy lędźwiowej, skonsultować się z lekarzem.

Badanie krwi to pierwszy krok w diagnostyce chorób nerek. Kolejnym etapem jest zazwyczaj badanie ultrasonograficzne (USG). Pozwala ono na wizualizację nerek, ocenę ich wielkości, kształtu i struktury, a także wykrycie ewentualnych zmian patologicznych, takich jak kamienie, torbiele czy guzy.

Podsumowując, badanie krwi, a konkretnie poziom kreatyniny i eGFR, jest niezbędne w diagnostyce chorób nerek. Jednak nie jest to jedyne narzędzie diagnostyczne. W połączeniu z USG i oceną objawów klinicznych pozwala na kompleksową ocenę stanu nerek i wczesne wykrycie potencjalnych problemów. Pamiętajmy, że wczesna diagnoza jest kluczowa dla skutecznego leczenia i zapobiegania poważnym powikłaniom.