Czy schizofrenicy żyją krócej?

Skrócone życie z chorobą psychiczną: nie tylko schizofrenia, ale i współistniejące schorzenia

Schizofrenia, depresja i choroba afektywn dwubiegunowa to poważne zaburzenia psychiczne, które same w sobie mogą wpływać na ogólny stan zdrowia i jakość życia. Jednak coraz więcej badań wskazuje, że to nie tylko sama choroba psychiczna skraca życie, ale przede wszystkim nadkładające się na nią, często zaniedbane, problemy somatyczne. Osoby zmagające się z tymi schorzeniami żyją średnio o 10 do 20 lat krócej niż reszta populacji – alarmująca statystyka, która domaga się refleksji nad systemem opieki nad pacjentami psychiatrycznymi.

Choć sama schizofrenia może przyczyniać się do zwiększonego ryzyka samobójstw, wypadków czy zachowań autodestrukcyjnych, to kluczowym czynnikiem wpływającym na skrócenie życia osób z chorobami psychicznymi są współistniejące schorzenia fizyczne. Mowa tu o chorobach układu krążenia, cukrzycy, chorobach układu oddechowego, a także nowotworach. Pacjenci psychiatryczni często mają utrudniony dostęp do profilaktyki i leczenia tych chorób. Dzieje się tak z kilku powodów:

• Bariery w dostępie do opieki zdrowotnej: osoby z chorobami psychicznymi mogą mieć trudności z umówieniem się na wizytę, dotarciem do lekarza czy po prostu skutecznym komunikowaniem swoich dolegliwości.
• Stygmatyzacja i dyskryminacja: objawy somatyczne mogą być bagatelizowane przez personel medyczny jako “część choroby psychicznej”, co prowadzi do opóźnień w diagnozie i leczeniu.
• Stosowanie leków przeciwpsychotycznych: niektóre z tych leków mogą powodować skutki uboczne, takie jak przyrost masy ciała, zaburzenia metaboliczne czy problemy kardiologiczne, zwiększając ryzyko chorób somatycznych.
• Zaniedbanie stylu życia: osoby z chorobami psychicznymi często palą papierosy, niewłaściwie się odżywiają i mniej się ruszają, co negatywnie wpływa na ich zdrowie fizyczne.
• Ubóstwo i izolacja społeczna: trudności w utrzymaniu pracy i ograniczone kontakty społeczne mogą utrudniać dostęp do zdrowej żywności, aktywności fizycznej i opieki medycznej.

Znaczące skrócenie długości życia u osób z chorobami psychicznymi to poważny problem, który wymaga kompleksowego podejścia. Konieczne jest zwiększenie dostępności do opieki zdrowotnej, edukacja personelu medycznego na temat współistniejących schorzeń u pacjentów psychiatrycznych, promocja zdrowego stylu życia oraz walka ze stygmatyzacją i dyskryminacją. Tylko holistyczne podejście, uwzględniające zarówno zdrowie psychiczne, jak i fizyczne, może skutecznie wydłużyć życie i poprawić jego jakość u osób zmagających się z tymi poważnymi zaburzeniami.