Jaki ma się puls przy migotaniu przedsionków?

Puls przy migotaniu przedsionków: Jak rozpoznać i co to oznacza?

Migotanie przedsionków to jedno z najczęstszych zaburzeń rytmu serca, które dotyka miliony ludzi na całym świecie. Charakterystyczne dla tej arytmii jest chaotyczne, nieregularne i często przyspieszone bicie serca, co może prowadzić do nieprzyjemnych objawów i zwiększonego ryzyka poważnych powikłań. Jednym z kluczowych wskaźników, który pomaga w diagnozie i monitorowaniu migotania przedsionków, jest puls, czyli tętno. Ale jak dokładnie zmienia się puls przy tej arytmii i co to oznacza dla pacjenta?

Nieregularność i przyspieszenie – dwa oblicza migotania przedsionków

W normalnych warunkach serce bije rytmicznie, a impuls elektryczny rozpoczyna się w węźle zatokowym, który działa jak naturalny rozrusznik. Przy migotaniu przedsionków, ten skoordynowany system zostaje zakłócony. Zamiast regularnych impulsów, przedsionki serca (górne komory) zaczynają drżeć w sposób nieskoordynowany, wysyłając chaotyczne sygnały do komór. To właśnie ta chaotyczna aktywność elektryczna prowadzi do dwóch charakterystycznych cech pulsu przy migotaniu przedsionków:

• Nieregularność: To kluczowa cecha, która odróżnia migotanie przedsionków od innych zaburzeń rytmu serca. Odstępy między uderzeniami serca są całkowicie przypadkowe i nieprzewidywalne. Wyczuwalny puls staje się “skaczący”, bez żadnego powtarzalnego rytmu.

• Przyspieszenie (częstoskurcz): Choć nie zawsze, to w wielu przypadkach migotaniu przedsionków towarzyszy przyspieszone bicie serca. Wynika to z faktu, że komory serca, reagując na chaotyczne sygnały z przedsionków, próbują nadążyć za nadmierną stymulacją.

Zakres częstotliwości tętna przy migotaniu przedsionków

Częstość tętna przy migotaniu przedsionków może się znacznie różnić w zależności od indywidualnych czynników, takich jak:

• Obecność chorób współistniejących: Osoby z chorobami serca, nadciśnieniem tętniczym, nadczynnością tarczycy czy cukrzycą mogą doświadczać większych wahań tętna.
• Przyjmowane leki: Niektóre leki, szczególnie te stosowane w leczeniu migotania przedsionków, mogą wpływać na częstotliwość tętna.
• Poziom aktywności fizycznej: Wysiłek fizyczny naturalnie podnosi tętno, ale przy migotaniu przedsionków ten wzrost może być nieproporcjonalny i prowadzić do znacznego przyspieszenia.
• Poziom stresu i emocji: Silne emocje, stres, a nawet spożycie kofeiny mogą wywołać lub nasilić epizod migotania przedsionków i wpłynąć na częstotliwość tętna.

Typowo, przy migotaniu przedsionków, tętno przekracza 100 uderzeń na minutę (bpm). W niektórych przypadkach może sięgnąć nawet 180 bpm, a nawet więcej. Jednak zdarzają się również sytuacje, gdy tętno jest kontrolowane farmakologicznie i utrzymuje się w granicach normy (60-100 bpm) pomimo obecności migotania przedsionków. Dlatego też, sam pomiar tętna, choć ważny, nie jest wystarczający do postawienia diagnozy migotania przedsionków.

Co robić, gdy podejrzewasz migotanie przedsionków?

Jeśli odczuwasz nieregularne i przyspieszone bicie serca, kołatanie, duszność, zawroty głowy, osłabienie lub inne niepokojące objawy, niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem. Lekarz przeprowadzi badanie EKG (elektrokardiogram), które jest podstawowym narzędziem diagnostycznym w migotaniu przedsionków. EKG rejestruje aktywność elektryczną serca i pozwala na jednoznaczne rozpoznanie arytmii.

Pomiar pulsu w domu – ważny element monitorowania

Regularne mierzenie pulsu w domu może być pomocne w monitorowaniu skuteczności leczenia i wczesnym wykrywaniu epizodów migotania przedsionków. Można to robić samodzielnie, przykładając dwa palce (wskazujący i środkowy) do tętnicy na nadgarstku lub szyi, albo za pomocą dostępnych na rynku ciśnieniomierzy z funkcją pomiaru tętna lub specjalnych aplikacji na smartfony.

Pamiętaj jednak, że pomiar pulsu w domu nie zastąpi wizyty u lekarza i profesjonalnej diagnostyki. Jeśli zauważysz jakiekolwiek nieprawidłowości, skonsultuj się ze specjalistą.

Podsumowanie

Puls przy migotaniu przedsionków jest charakterystyczny ze względu na swoją nieregularność i często przyspieszoną częstotliwość. Regularne monitorowanie pulsu i świadomość potencjalnych objawów to kluczowe elementy wczesnego wykrywania i skutecznego leczenia tej powszechnej arytmii. Nie lekceważ niepokojących symptomów i skonsultuj się z lekarzem, aby uzyskać odpowiednią diagnozę i terapię.