Jakich specjalistów medycyny brakuje?

Kryzys kadrowy w polskim systemie ochrony zdrowia: Których specjalistów brakuje najbardziej?

Polski system ochrony zdrowia zmaga się z poważnym problemem braku kadry medycznej. Choć deficyty odczuwalne są na wielu polach, niektóre specjalizacje borykają się z wyjątkowo ostrym kryzysem. Dane z trzeciego kwartału 2024 roku, opublikowane przez platformę HireDoc.com, rzucają światło na ten problem, wskazując na szczególnie palący brak dermatologów, psychiatrów i stomatologów. Te trzy specjalizacje łącznie stanowiły ponad 15% wszystkich ogłoszeń o pracę dla lekarzy w tym okresie, sygnalizując ogromne zapotrzebowanie na specjalistów w tych dziedzinach.

Dlaczego akurat te specjalizacje? Wydaje się, że przyczyn jest kilka, wzajemnie się nakładających. W przypadku dermatologów, prawdopodobnie kluczową rolę odgrywa rosnąca świadomość znaczenia profilaktyki i leczenia chorób skóry, a także zwiększona dostępność nowoczesnych metod diagnostycznych i terapeutycznych. Wzrastająca liczba pacjentów, w połączeniu z relatywnie niewielką liczbą specjalistów, prowadzi do długich terminów oczekiwania na wizytę i przeciążenia pracujących lekarzy.

Sytuacja psychiatrów jest jeszcze bardziej złożona. Wzrost liczby osób zmagających się z problemami zdrowia psychicznego, w tym zaburzeniami lękowymi i depresją, generuje ogromne zapotrzebowanie na pomoc specjalistyczną. Jednocześnie, psychiatria jest dziedziną wymagającą szczególnych umiejętności i wrażliwości, a długi i intensywny proces specjalizacji zniechęca wielu lekarzy. Dodatkowo, braki kadrowe w psychiatrii dziecięcej i młodzieżowej stanowią szczególne zagrożenie dla najmłodszych pacjentów.

W przypadku stomatologów, problem wynika z połączenia kilku czynników. Z jednej strony, wzrosła dostępność nowoczesnych zabiegów stomatologicznych, co przekłada się na zwiększone zapotrzebowanie na usługi. Z drugiej strony, specjalizacja stomatologiczna wymaga dużych nakładów finansowych na sprzęt i materiały, co może stanowić barierę dla młodych lekarzy rozpoczynających praktykę. Dodatkowo, praca stomatologa jest fizycznie wymagająca i obciążająca.

Sytuacja ta ma poważne konsekwencje dla całego systemu ochrony zdrowia. Długie terminy oczekiwania na wizytę u specjalisty prowadzą do pogorszenia stanu zdrowia pacjentów, a także zwiększają obciążenie innych lekarzy, którzy muszą radzić sobie z problemami, które w idealnym scenariuszu powinny być leczone przez specjalistów. Rozwiązanie tego problemu wymaga kompleksowego podejścia, obejmującego zwiększenie nakładów na szkolenia specjalistyczne, ulepszenie warunków pracy lekarzy, a także promocję zawodów medycznych wśród młodych ludzi. Dopiero skoordynowane działania pozwolą na złagodzenie kryzysu kadrowego i zapewnienie pacjentom dostępu do odpowiedniej opieki medycznej.