Jakie objawy daje refluks jelitowo-żołądkowy?

6 wyświetlenia

Objawy refluksu jelitowo-żołądkowego obejmują ból brzucha, nudności, wymioty, biegunkę lub zaparcia oraz utratę masy ciała.

Sugestie 0 polubienia

Refluks jelitowo-żołądkowy, choć mniej znany niż jego żołądkowo-przełykowy kuzyn, może być równie uciążliwy. Jego objawy bywają mylące i często przypisuje się je innym schorzeniom układu pokarmowego, co utrudnia diagnozę i opóźnia właściwe leczenie. Choć wymienione objawy, jak ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka czy zaparcia, a także utrata masy ciała, mogą wskazywać na refluks jelitowo-żołądkowy, warto przyjrzeć się im bliżej i zwrócić uwagę na specyficzne niuanse, które pomogą odróżnić go od innych dolegliwości.

Kluczem do rozpoznania refluksu jelitowo-żołądkowego jest charakter tych objawów. Ból brzucha często lokalizuje się w górnej części brzucha, po prawej stronie, pod żebrami, i może nasilać się po posiłku, zwłaszcza bogatym w tłuszcze. Nudności i wymioty mogą zawierać żółć, co jest charakterystyczną cechą refluksu jelitowo-żołądkowego. Zaburzenia rytmu wypróżnień, czyli naprzemienna biegunka i zaparcia, mogą świadczyć o podrażnieniu jelita przez cofającą się treść jelitową. Utrata masy ciała, choć rzadziej występująca, może być konsekwencją utrudnionego wchłaniania składników odżywczych z powodu chronicznego stanu zapalnego jelita.

Należy pamiętać, że refluks jelitowo-żołądkowy może objawiać się również mniej typowymi symptomami, takimi jak:

  • Gorzki lub metaliczny smak w ustach: Jest to wynik cofania się żółci do przełyku, a nawet jamy ustnej.
  • Wzdęcia i uczucie pełności: Spowodowane są zaleganiem treści pokarmowej w jelitach.
  • Zgaga, choć rzadziej niż w refluksie żołądkowo-przełykowym: Może pojawić się, gdy treść jelitowa dotrze do przełyku.
  • Bóle w klatce piersiowej: Mogą imitować bóle serca i wymagają różnicowania z chorobami kardiologicznymi.

Ponieważ te objawy są niespecyficzne i mogą wskazywać na wiele innych schorzeń, niezbędna jest konsultacja z lekarzem. Samodzielne diagnozowanie i leczenie jest niebezpieczne i może prowadzić do poważnych powikłań. Lekarz, na podstawie wywiadu, badania fizykalnego oraz ewentualnych badań dodatkowych, takich jak gastroskopia, kolonoskopia czy badania obrazowe, postawi właściwą diagnozę i wdroży odpowiednie leczenie.