Od jakiego CRP zaczyna się sepsa?

10 wyświetlenia

Chociaż wysokie CRP (powyżej 500 mg/l) silnie sugeruje sepsę bakteryjną, szczególnie wywołaną przez Gram-ujemne bakterie, samo CRP nie jest jednoznacznym wskaźnikiem. Diagnozę sepsy stawia się na podstawie całościowej oceny pacjenta, uwzględniając objawy kliniczne i inne parametry laboratoryjne. Wartość CRP jest jedynie jednym z wielu czynników diagnostycznych.

Sugestie 0 polubienia

CRP a sepsa: Czy wysokie CRP oznacza automatycznie sepsę?

Sepsa, zagrażający życiu stan zapalny organizmu, często diagnozowany jest na podstawie wielu wskaźników, a nie pojedynczego parametru. Wśród tych wskaźników znajduje się białko C-reaktywne (CRP), którego stężenie we krwi wzrasta w odpowiedzi na infekcję. Wiele osób zadaje sobie pytanie: od jakiego poziomu CRP można podejrzewać sepsę? Odpowiedź nie jest prosta i nie sprowadza się do jednej magicznej liczby.

Chociaż wysokie stężenie CRP, powyżej 500 mg/l, jest często obserwowane u pacjentów z sepsą bakteryjną, zwłaszcza tą wywołaną przez bakterie Gram-ujemne, nie jest to jednoznaczny wskaźnik. Wartość CRP powyżej tego poziomu powinna wzbudzić czujność lekarza i skłonić go do dokładniejszego zbadania pacjenta, jednak sama w sobie nie potwierdza diagnozy sepsy.

Istnieją bowiem przypadki, w których wysokie CRP występuje bez sepsy. Może to być związane z innymi stanami zapalnymi, takimi jak choroby autoimmunologiczne, urazy, nowotwory czy po prostu silna reakcja na infekcję wirusową. Z drugiej strony, sepsa może występować nawet przy umiarkowanym lub niskim stężeniu CRP, szczególnie w początkowej fazie choroby lub u osób z osłabioną odpowiedzią immunologiczną.

Kluczowe znaczenie ma całościowa ocena kliniczna pacjenta. Lekarz bierze pod uwagę:

  • Objawy kliniczne: gorączkę, dreszcze, tachykardię (szybkie tętno), tachypneę (szybki oddech), hipotensję (niskie ciśnienie krwi), zaburzenia świadomości, ból w klatce piersiowej, ból brzucha itp.
  • Inne parametry laboratoryjne: morfologię krwi (leukocytozę, leukopenię), kultury bakteriologiczne z krwi i innych miejsc infekcji, stężenie prokalcytoniny (PCT), lactemię (stężenie kwasu mlekowego).
  • Wyniki badań obrazowych: RTG klatki piersiowej, tomografia komputerowa, USG.

CRP jest jedynie jednym z wielu elementów układanki diagnostycznej. Wysokie CRP może wskazywać na obecność stanu zapalnego, ale samo w sobie nie wystarczy do postawienia diagnozy sepsy. Tylko kompleksowa ocena kliniczna, uwzględniająca wszystkie wymienione czynniki, pozwala lekarzowi na prawidłowe rozpoznanie i podjęcie odpowiedniego leczenia. Samo skupienie się na wartości CRP może być mylące i opóźnić niezbędną terapię. W przypadku podejrzenia sepsy należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.