ข้อบกพร่องในการใช้ภาษา มีอะไรบ้าง

ข้อบกพร่องในการใช้ภาษาไทยที่มักพบเห็นและวิธีการแก้ไข

การสื่อสารเป็นรากฐานสำคัญของการดำรงชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการพูด การเขียน หรือแม้แต่การแสดงออกทางกายภาพ การสื่อสารที่ประสบความสำเร็จนั้นต้องอาศัยความถูกต้อง ชัดเจน กระชับ และเหมาะสมกับสถานการณ์ แต่ในความเป็นจริง เรามักพบข้อบกพร่องในการใช้ภาษาไทยอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งอาจทำให้เกิดความเข้าใจผิด ความคลุมเครือ หรือแม้แต่ความขัดแย้งได้ บทความนี้จะขยายความถึงข้อบกพร่องเหล่านั้นพร้อมทั้งเสนอวิธีการแก้ไข

1. การเลือกคำไม่เหมาะสม: นี่คือข้อผิดพลาดที่พบได้บ่อยที่สุด การเลือกคำที่ไม่เหมาะสมอาจเกิดจากหลายสาเหตุ เช่น ไม่รู้ความหมายของคำ ใช้คำไม่ถูกต้องตามบริบท หรือเลือกใช้คำที่ดูไม่สุภาพ การใช้คำที่ไม่เหมาะสมอาจทำให้ข้อความดูตลกขบขันไม่สมควร หรือทำให้เกิดความเข้าใจผิดได้อย่างง่ายดาย

• ตัวอย่าง: ใช้คำว่า “โฉ่งฉ่าง” แทน “โฉบเฉี่ยว” หรือใช้คำว่า “เย้ยหยัน” ในสถานการณ์ที่ควรใช้คำสุภาพกว่า
• วิธีแก้ไข: ควรศึกษาความหมายของคำให้ถ่องแท้ ฝึกฝนการใช้ภาษาไทยบ่อยๆ และพิจารณาบริบทก่อนเลือกใช้คำ ควรใช้พจนานุกรมหรือแหล่งข้อมูลภาษาไทยที่น่าเชื่อถือเพื่อตรวจสอบความหมายและการใช้คำ

2. การใช้ไวยากรณ์ผิดพลาด: การใช้ไวยากรณ์ผิดพลาด เช่น การใช้คำเชื่อมที่ไม่ถูกต้อง การเรียงประโยคที่ไม่สมเหตุสมผล หรือการใช้คำลงท้ายที่ไม่เหมาะสม จะทำให้ข้อความดูไม่เป็นระเบียบ ยากต่อการทำความเข้าใจ และลดความน่าเชื่อถือของผู้เขียน

• ตัวอย่าง: การใช้คำว่า “และ” “แต่” “หรือ” ผิดที่ผิดทาง การใช้ประโยคย่อยที่ซับซ้อนจนเข้าใจยาก หรือการใช้คำลงท้ายที่ไม่เหมาะสมกับระดับภาษา
• วิธีแก้ไข: ศึกษาหลักไวยากรณ์ภาษาไทยอย่างละเอียด ฝึกเขียนเรียงความหรือบทความบ่อยๆ และขอคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทย

3. การขาดความกระชับและรัดกุม: การใช้คำพูดหรือเขียนข้อความที่ยาวเกินความจำเป็น ซ้ำซ้อน หรือวกวน จะทำให้ผู้อ่านรู้สึกเบื่อหน่าย และอาจทำให้พลาดสาระสำคัญของข้อความ

• ตัวอย่าง: การใช้ประโยคยาวๆ ที่มีใจความซ้ำซ้อน การอธิบายรายละเอียดที่ไม่จำเป็น หรือการใช้คำพูดที่เว้าวอนเกินความจำเป็น
• วิธีแก้ไข: ฝึกฝนการเขียนให้กระชับ ตัดทอนคำพูดหรือประโยคที่ไม่จำเป็น และเรียบเรียงข้อความให้มีลำดับความสำคัญ ควรเน้นใจความสำคัญให้ชัดเจน

4. การใช้คำแสลงหรือภาษาปากมากเกินไป: การใช้คำแสลงหรือภาษาปากมากเกินไปอาจทำให้ข้อความดูไม่เป็นทางการ ไม่สุภาพ และไม่เหมาะสมกับสถานการณ์บางอย่าง โดยเฉพาะในงานเขียนทางวิชาการหรือการติดต่อสื่อสารอย่างเป็นทางการ

• ตัวอย่าง: การใช้คำย่อ คำแสลง หรือศัพท์เฉพาะกลุ่มที่ผู้อ่านทั่วไปไม่เข้าใจ
• วิธีแก้ไข: พิจารณาบริบทและกลุ่มเป้าหมายก่อนเลือกใช้คำ ควรใช้ภาษาที่สุภาพและเหมาะสมกับสถานการณ์

การเขียนที่ไร้ข้อบกพร่องนั้นเป็นเป้าหมายที่ยาก แต่การพยายามปรับปรุงและใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ จะช่วยยกระดับการสื่อสารของเราให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น การอ่านหนังสือ การฝึกเขียนบ่อยๆ และการขอคำติชมจากผู้อื่น ล้วนเป็นวิธีที่มีประโยชน์ในการแก้ไขข้อบกพร่องเหล่านี้ และทำให้เราสามารถสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ ชัดเจน และเข้าใจง่าย ซึ่งเป็นกุญแจสำคัญสู่การสื่อสารที่ประสบความสำเร็จ