ระดับภาษาแบ่งออกเป็น5ระดับมีอะไรบ้าง

5 การดู

การใช้ภาษาไทยแบ่งได้ 5 ระดับ คือ ภาษาพิธีการอย่างเป็นทางการ ใช้ในโอกาสสำคัญ ภาษาทางการใช้ในงานราชการและเอกสารสำคัญ ภาษากึ่งทางการใช้ในชีวิตประจำวันกับผู้ใหญ่ ภาษาไม่เป็นทางการใช้กับเพื่อนสนิท และภาษาเฉพาะกลุ่มใช้เฉพาะกลุ่มบุคคลที่เข้าใจความหมายร่วมกัน

ข้อเสนอแนะ 0 การถูกใจ

ภาษาไทย 5 ระดับ : สื่อสารให้ตรงใจผู้ฟัง

ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีความหลากหลายและซับซ้อน การเลือกใช้ภาษาจึงเป็นสิ่งสำคัญในการสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อให้การสื่อสารเกิดความเข้าใจและราบรื่น เราสามารถแบ่งระดับภาษาไทยออกเป็น 5 ระดับ ดังนี้:

1. ภาษาพิธีการอย่างเป็นทางการ: เป็นระดับภาษาที่ใช้ในโอกาสสำคัญ เช่น การกล่าวสุนทรพจน์ การแสดงความเคารพต่อบุคคลสำคัญ การประกอบพิธีกรรมทางศาสนา ฯลฯ ลักษณะเด่นของภาษาพิธีการคือ การใช้ถ้อยคำสุภาพ คำราชาศัพท์ และสำนวนโวหารที่ไพเราะ เพื่อแสดงถึงความเคร่งขรึมและความสำคัญของโอกาส

ตัวอย่าง:

  • “ข้าพเจ้าขอแสดงความยินดีกับท่านในโอกาสนี้”
  • “ขออาราธนาพระคุณเจ้าให้เสด็จมาเป็นประธานในพิธี”
  • “ขอเชิญท่านร่วมเป็นเกียรติในพิธีมงคลสมรส”

2. ภาษาทางการ: เป็นระดับภาษาที่ใช้ในงานราชการ เอกสารทางการ และการสื่อสารอย่างเป็นทางการ เช่น จดหมายราชการ คำสั่ง กฎหมาย ฯลฯ ลักษณะเด่นของภาษาทางการคือ การใช้ถ้อยคำที่ชัดเจน กระชับ ตรงไปตรงมา และเน้นความถูกต้อง เพื่อให้เกิดความเข้าใจร่วมกันและความน่าเชื่อถือ

ตัวอย่าง:

  • “ตามที่ท่านได้ยื่นคำร้องขอใบอนุญาต…”
  • “การประชุมคณะกรรมการครั้งที่ 2/2566 จะจัดขึ้นในวันที่…”
  • “ตามประกาศฉบับที่ 10/2566…”

3. ภาษากึ่งทางการ: เป็นระดับภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวันกับผู้ใหญ่ เช่น ครู อาจารย์ ผู้บริหาร ฯลฯ ลักษณะเด่นของภาษากึ่งทางการคือ การใช้ถ้อยคำสุภาพ คำราชาศัพท์บางคำ และสำนวนที่เรียบง่าย เพื่อแสดงถึงความเคารพและความเหมาะสม

ตัวอย่าง:

  • “สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู”
  • “ดิฉันขออนุญาตเรียนถามเรื่อง…”
  • “ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ/ครับ”

4. ภาษาไม่เป็นทางการ: เป็นระดับภาษาที่ใช้กับเพื่อนสนิท คนในครอบครัว และบุคคลที่คุ้นเคย ลักษณะเด่นของภาษาไม่เป็นทางการคือ การใช้ถ้อยคำทั่วไป คำแสลง และสำนวนที่สนิทสนม เพื่อแสดงถึงความผ่อนคลายและความเป็นกันเอง

ตัวอย่าง:

  • “ไปกินข้าวกันเถอะ”
  • “ทำไมเธอถึงทำแบบนั้น”
  • “วันนี้ไปเที่ยวไหนกัน”

5. ภาษาเฉพาะกลุ่ม: เป็นระดับภาษาที่ใช้เฉพาะกลุ่มบุคคลที่เข้าใจความหมายร่วมกัน เช่น กลุ่มนักศึกษา กลุ่มนักดนตรี กลุ่มนักกีฬา ฯลฯ ลักษณะเด่นของภาษาเฉพาะกลุ่มคือ การใช้ศัพท์เฉพาะ คำย่อ และสำนวนที่เป็นเอกลักษณ์ของกลุ่ม เพื่อให้การสื่อสารเกิดความรวดเร็วและความเข้าใจ

ตัวอย่าง:

  • “พี่ไปรับน้องวันนี้ ไปด้วยกันไหม” (ภาษาเฉพาะกลุ่มนักศึกษา)
  • “กีตาร์ตัวนี้เสียงดีมาก คอดี้สวย” (ภาษาเฉพาะกลุ่มนักดนตรี)
  • “วันนี้เตะบอลชนะ โค้ชชม” (ภาษาเฉพาะกลุ่มนักกีฬา)

การเลือกใช้ระดับภาษาที่เหมาะสม จะช่วยให้การสื่อสารเกิดประสิทธิภาพ และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน การเรียนรู้และฝึกฝนการใช้ภาษาไทย จะช่วยให้เราสื่อสารได้อย่างถูกต้อง เหมาะสม และเกิดความเข้าใจร่วมกัน