ลักษณะของกลุ่มอ้างอิงแบบทุติยภูมิ คืออะไร?

ลักษณะเด่นของกลุ่มอ้างอิงแบบทุติยภูมิ: อิทธิพลที่มากกว่าความใกล้ชิด

กลุ่มอ้างอิงแบบทุติยภูมิเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมที่ซับซ้อนและมีบทบาทสำคัญในการหล่อหลอมความคิด ความเชื่อ และพฤติกรรมของบุคคล แม้จะไม่แน่นแฟ้นเท่ากลุ่มปฐมภูมิ (เช่น ครอบครัวหรือเพื่อนสนิท) แต่กลุ่มทุติยภูมิก็สามารถสร้างแรงผลักดันทางสังคมได้อย่างมีนัยสำคัญ โดยอาศัยลักษณะเฉพาะที่แตกต่างออกไป

บทความนี้จะเจาะลึกถึงลักษณะเด่นของกลุ่มอ้างอิงแบบทุติยภูมิ โดยเน้นถึงความแตกต่างจากกลุ่มปฐมภูมิ และชี้ให้เห็นถึงกลไกที่กลุ่มเหล่านี้ใช้อิทธิพลต่อสมาชิก

1. ปฏิสัมพันธ์แบบเป็นทางการและเป็นครั้งคราว: หัวใจสำคัญของกลุ่มทุติยภูมิอยู่ที่รูปแบบการปฏิสัมพันธ์ที่ “เป็นทางการ” และ “เป็นครั้งคราว” สมาชิกอาจไม่ได้พบปะกันบ่อยนัก และการสื่อสารมักมีโครงสร้างและวัตถุประสงค์ที่ชัดเจน ตัวอย่างเช่น สมาคมวิชาชีพที่มีการประชุมประจำปี หรือองค์กรศาสนาที่มีพิธีกรรมเฉพาะช่วงเวลา การปฏิสัมพันธ์เหล่านี้เน้นที่การบรรลุเป้าหมายร่วมกันมากกว่าความผูกพันทางอารมณ์ส่วนตัว

2. เน้นเป้าหมายและวัตถุประสงค์ร่วมกัน: กลุ่มทุติยภูมิมักก่อตั้งขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการหรือเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจง สมาชิกเข้าร่วมเพราะเชื่อว่ากลุ่มจะช่วยให้พวกเขาบรรลุวัตถุประสงค์บางประการ ไม่ว่าจะเป็นความก้าวหน้าในอาชีพ การพัฒนาทักษะ หรือการสร้างเครือข่ายทางสังคม ตัวอย่างเช่น ชมรมกีฬาที่มุ่งเน้นการฝึกฝนและแข่งขัน หรือองค์กรไม่แสวงหาผลกำไรที่ทำงานเพื่อแก้ไขปัญหาสังคม

3. ขาดความสนิทสนมส่วนตัวที่ลึกซึ้ง: แม้สมาชิกในกลุ่มทุติยภูมิอาจมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน แต่โดยทั่วไปแล้วจะขาดความสนิทสนมส่วนตัวที่ลึกซึ้งเหมือนในกลุ่มปฐมภูมิ การสื่อสารมักเน้นที่หัวข้อที่เกี่ยวข้องกับวัตถุประสงค์ของกลุ่ม และไม่ค่อยมีการเปิดเผยเรื่องราวส่วนตัวมากนัก ความสัมพันธ์จึงมักเป็นไปในลักษณะ “รู้หน้า” มากกว่า “รู้ใจ”

4. อิทธิพลผ่านบรรทัดฐานและค่านิยมร่วมกัน: กลุ่มทุติยภูมิใช้อิทธิพลต่อสมาชิกผ่านการสร้างและส่งเสริมบรรทัดฐานและค่านิยมร่วมกัน บรรทัดฐานเหล่านี้คือแนวทางปฏิบัติที่คาดหวังจากสมาชิก ในขณะที่ค่านิยมคือความเชื่อที่กลุ่มให้ความสำคัญ การปฏิบัติตามบรรทัดฐานและค่านิยมของกลุ่มสามารถนำไปสู่การยอมรับและการได้รับสถานะทางสังคม ในขณะที่การละเมิดอาจนำไปสู่การถูกกีดกัน

5. การปรับตัวเพื่อการยอมรับและการบรรลุเป้าหมาย: สมาชิกในกลุ่มทุติยภูมิมักปรับตัวเข้ากับบรรทัดฐานและค่านิยมของกลุ่มเพื่อได้รับการยอมรับจากผู้อื่น หรือเพื่อเพิ่มโอกาสในการบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้ การปรับตัวนี้อาจเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงทัศนคติ พฤติกรรม หรือแม้กระทั่งรูปลักษณ์ภายนอก เพื่อให้สอดคล้องกับความคาดหวังของกลุ่ม

6. ความหลากหลายของสมาชิก: กลุ่มทุติยภูมิมักมีความหลากหลายของสมาชิกมากกว่ากลุ่มปฐมภูมิ สมาชิกอาจมาจากภูมิหลังที่แตกต่างกัน มีความสนใจที่หลากหลาย และมีเป้าหมายส่วนตัวที่แตกต่างกัน ความหลากหลายนี้สามารถนำไปสู่การแลกเปลี่ยนความคิดเห็นที่หลากหลาย และส่งเสริมการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน

สรุป:

กลุ่มอ้างอิงแบบทุติยภูมิมีบทบาทสำคัญในการกำหนดพฤติกรรมและทัศนคติของบุคคล แม้จะขาดความใกล้ชิดส่วนตัว แต่กลุ่มเหล่านี้ก็สามารถสร้างแรงผลักดันทางสังคมได้อย่างมีนัยสำคัญ ผ่านปฏิสัมพันธ์ที่เป็นทางการ การเน้นเป้าหมายร่วมกัน การสร้างบรรทัดฐานและค่านิยม และการกระตุ้นให้สมาชิกปรับตัวเพื่อการยอมรับ การทำความเข้าใจลักษณะเด่นของกลุ่มทุติยภูมิจะช่วยให้เราเข้าใจถึงอิทธิพลของสังคมที่มีต่อตัวเรา และสามารถนำข้อมูลนี้ไปใช้ในการตัดสินใจเกี่ยวกับการเข้าร่วมกลุ่มและการปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น