ไลค์ เขียนยังไง ราชบัณฑิตยสถาน

“ไลก์” ในภาษาไทย: กว่าจะเป็นคำที่คุ้นเคยและการยอมรับของราชบัณฑิตยสถาน

ในยุคดิจิทัลที่สื่อสังคมออนไลน์ครองโลก คำว่า “ไลก์” ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของเราไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการกด “ไลก์” ให้กับรูปภาพสวยๆ บนอินสตาแกรม หรือการแสดงความเห็นด้วยกับความคิดเห็นของเพื่อนบนเฟซบุ๊ก คำว่านี้ก็ได้แทรกซึมเข้าไปในภาษาที่เราใช้กันอย่างแพร่หลาย

แต่เคยสงสัยกันไหมว่า คำว่า “ไลก์” ที่เราใช้กันอย่างคุ้นเคยนี้ กว่าจะมาเป็นที่ยอมรับและใช้กันอย่างแพร่หลายในภาษาไทยได้นั้น ต้องผ่านกระบวนการอะไรบ้าง? โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การพิจารณาและยอมรับจากราชบัณฑิตยสถาน ซึ่งเป็นหน่วยงานหลักที่ดูแลและกำหนดมาตรฐานการใช้ภาษาไทย

อย่างที่เราทราบกันดีว่า “ไลก์” มาจากการทับศัพท์คำว่า “like” ในภาษาอังกฤษ และการทับศัพท์ไม่ใช่แค่การลอกเลียนเสียงมาใส่ในภาษาไทย แต่ต้องคำนึงถึงหลักเกณฑ์ต่างๆ เพื่อให้การทับศัพท์นั้นถูกต้อง ชัดเจน และสอดคล้องกับลักษณะของภาษาไทย

ราชบัณฑิตยสถานได้วางหลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยไว้อย่างละเอียด และในกรณีของคำว่า “like” พยัญชนะ “k” ถือเป็นพยัญชนะต้น ดังนั้น การทับศัพท์จึงต้องใช้พยัญชนะ “ค” หรือ “ก” แต่เนื่องจากคำว่า “like” เป็นคำสั้น ราชบัณฑิตยสถานจึงเห็นว่าการใช้ “ค” (ไลก์) นั้นเหมาะสมกว่าการใช้ “ก” (ไลก์) เพราะให้ความรู้สึกที่ชัดเจนและเป็นธรรมชาติกว่า อีกทั้งยังหลีกเลี่ยงความสับสนกับคำอื่นๆ ที่มีเสียงใกล้เคียงกัน

การเลือกใช้ “ค” แทน “ก” ยังสะท้อนให้เห็นถึงความใส่ใจในการรักษาความเป็นเอกลักษณ์ของภาษาไทย การใช้ “ค” ทำให้คำว่า “ไลก์” มีความนุ่มนวลและกลมกลืนกับคำไทยอื่นๆ มากกว่าการใช้ “ก” ซึ่งอาจจะดูแข็งกระด้างและไม่คุ้นเคย

แน่นอนว่าการทับศัพท์เป็นกระบวนการที่ต้องใช้เวลาและการพิจารณาอย่างรอบคอบกว่าคำจะได้รับการยอมรับและใช้กันอย่างแพร่หลาย แต่การตัดสินใจของราชบัณฑิตยสถานในการทับศัพท์คำว่า “like” เป็น “ไลก์” นั้น ถือเป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความละเอียดรอบคอบและความใส่ใจในการรักษาเอกลักษณ์ของภาษาไทย ในขณะเดียวกันก็เปิดรับคำศัพท์ใหม่ๆ ที่จำเป็นต่อการสื่อสารในยุคดิจิทัล

ดังนั้น ครั้งต่อไปที่เรากด “ไลก์” ให้กับโพสต์ใดๆ ก็ตาม ลองนึกถึงเบื้องหลังของการทับศัพท์คำนี้ และตระหนักถึงความสำคัญของภาษาไทย ที่มีการปรับตัวและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ทันต่อยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไป