เงินค่าตกใจคิดยังไง

ค่าตกใจ: เงินชดเชยสำหรับการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม

ค่าตกใจเป็นค่าชดเชยที่นายจ้างต้องจ่ายให้แก่ลูกจ้างเมื่อมีการเลิกจ้างทันทีโดยไม่ได้สมัครใจและไม่มีความผิดใดๆ ตามกฎหมายแรงงาน ค่าตกใจมีจุดประสงค์เพื่อชดเชยความสูญเสียและความไม่แน่นอนทางการเงินที่ลูกจ้างอาจประสบเนื่องจากการเลิกจ้างอย่างกะทันหัน

จำนวนเงินค่าตกใจ

จำนวนเงินค่าตกใจที่นายจ้างต้องจ่ายคือ 1 งวดของการจ่ายค่าจ้าง แต่อย่างไรก็ตาม อาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่ลูกจ้างทำงานกับนายจ้าง ดังนี้

• ลูกจ้างที่ทำงานน้อยกว่า 120 วัน: ได้รับค่าตกใจ 7 วัน
• ลูกจ้างที่ทำงานระหว่าง 120 ถึง 240 วัน: ได้รับค่าตกใจ 14 วัน
• ลูกจ้างที่ทำงานมากกว่า 240 วัน: ได้รับค่าตกใจ 30 วัน

กรณีที่ไม่ต้องจ่ายค่าตกใจ

มีกรณีบางประการที่นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าตกใจ ได้แก่

• ลูกจ้างลาออกจากงานโดยสมัครใจ
• ลูกจ้างถูกเลิกจ้างเนื่องจากประพฤติผิดร้ายแรง
• ลูกจ้างถูกเลิกจ้างเนื่องจากเหตุสุดวิสัยที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของนายจ้าง เช่น ภัยพิบัติทางธรรมชาติหรือวิกฤตเศรษฐกิจ
• ลูกจ้างถูกเลิกจ้างเนื่องจากการปิดกิจการของนายจ้าง

ขั้นตอนการเรียกร้องค่าตกใจ

ลูกจ้างที่ถูกเลิกจ้างอย่างไม่เป็นธรรมสามารถเรียกร้องค่าตกใจได้โดยการยื่นคำร้องต่อศาลแรงงานภายใน 1 ปีนับจากวันที่ถูกเลิกจ้าง หากศาลตัดสินว่าการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม นายจ้างจะต้องจ่ายค่าตกใจให้แก่ลูกจ้างพร้อมดอกเบี้ย

ความสำคัญของค่าตกใจ

ค่าตกใจเป็นกลไกการคุ้มครองที่สำคัญสำหรับลูกจ้างที่ถูกเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม ค่าตกใจช่วยบรรเทาความเดือดร้อนทางการเงินในช่วงที่ลูกจ้างกำลังหางานใหม่ และช่วยให้ลูกจ้างมีเวลาและทรัพยากรในการปรับตัวกับการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิด