ลักษณะของคำไทยมีอะไรบ้าง

ลักษณะของคำไทย

ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีระบบการเขียนและการออกเสียงที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว คำไทยมีลักษณะเด่นที่แตกต่างจากภาษาอื่นๆ ดังนี้

1. มักเป็นคำพยางค์เดียว

คำไทยส่วนใหญ่เป็นคำพยางค์เดียว เช่น บ้าน, รถ, กิน, นอน เป็นต้น คำที่มีมากกว่าหนึ่งพยางค์มักจะเป็นคำที่มาจากภาษาบาลีหรือสันสกฤต เช่น กระดาษ, อาจารย์ เป็นต้น

2. สะกดตามมาตราตัวสะกด

การสะกดคำไทยจะใช้มาตราตัวสะกดเป็นตัวกำหนดเสียงของพยัญชนะ เช่น

• พยัญชนะต้นไม่มีตัวสะกด ออกเสียงไม่เต็มเสียง เช่น บ้าน, กิน
• พยัญชนะต้นมีตัวสะกด ออกเสียงเต็มเสียง เช่น บ้าน-บาน, กิน-กิ้ง

3. นิยมใช้ ใ กับ ไ แทน อัย

ในภาษาไทยจะนิยมใช้ตัวอักษร ใ และ ไ แทนเสียง อัย ในตอนท้ายของคำ เช่น ใย (อัย), ใช่ (อัย) เป็นต้น

4. มีรูปวรรณยุกต์กำกับ

คำไทยมีเสียงวรรณยุกต์ 5 เสียง คือ เสียงสามัญ, เสียงเอก, เสียงโท, เสียงตรี และเสียงจัตวา เสียงวรรณยุกต์จะถูกกำกับไว้บนพยัญชนะตัวสุดท้ายของคำ เช่น

• เสียงสามัญ ไม่มีเครื่องหมายกำกับ เช่น บ้าน
• เสียงเอก มีเครื่องหมาย “่” กำกับ เช่น บ้า
• เสียงโท มีเครื่องหมาย “้” กำกับ เช่น บ๋าน
• เสียงตรี มีเครื่องหมาย “๊” กำกับ เช่น บ๊าน
• เสียงจัตวา มีเครื่องหมาย “๋” กำกับ เช่น บ้าน๋

5. ไม่นิยมใช้ตัวการันต์

ภาษาไทยไม่นิยมใช้ตัวการันต์ ซึ่งเป็นเครื่องหมายที่ใช้แสดงว่าพยัญชนะตัวสุดท้ายของคำไม่ออกเสียง เช่น คำว่า กิน ในภาษาบาลีจะเขียนว่า กิณ แต่ในภาษาไทยจะไม่ใช้ตัวการันต์

6. ไม่นิยมใช้คำควบกล้ำ

ภาษาไทยไม่นิยมใช้คำควบกล้ำ ซึ่งเป็นคำที่มีพยัญชนะอยู่ติดกันมากกว่าสองตัว เช่น ในภาษาอังกฤษ คำว่า “stop” จะออกเสียงว่า “สต็อบ” แต่ในภาษาไทยจะออกเสียงว่า “สตอป”

7. เสียงสระ ออ มีตัวการันต์ กำกับ

เสียงสระ ออ ในภาษาไทยจะต้องมีตัวการันต์ กำกับเสมอ เช่น กอ, กอ-กอ เป็นต้น