แผลเบาหวานสามารถทําให้เนื้อตายได้หรือไม่

เส้นบางๆ ระหว่างแผลธรรมดาและเนื้อตายในผู้ป่วยเบาหวาน

แผลเบาหวาน เป็นภัยเงียบที่คุกคามผู้ป่วยโรคเบาหวานอย่างเงียบเชียบ แม้จะเป็นเพียงบาดแผลเล็กๆ แต่ความร้ายกาจของมันกลับซ่อนอยู่เบื้องหลังความสามารถในการรักษาตัวที่ช้าเป็นพิเศษ และความเสี่ยงสูงต่อการลุกลามสู่ภาวะที่ร้ายแรงกว่า คำถามสำคัญคือ แผลเบาหวานสามารถทำให้เนื้อตายได้หรือไม่? คำตอบคือ ได้ และนั่นคือสิ่งที่ผู้ป่วยและบุคคลใกล้ชิดต้องตระหนักอย่างยิ่ง

ความเสี่ยงต่อการเกิดเนื้อตาย (Necrosis) ในผู้ป่วยเบาหวานเกิดจากหลายปัจจัยที่เกี่ยวเนื่องกัน เริ่มจากระดับน้ำตาลในเลือดที่สูงเกินไป ซึ่งส่งผลกระทบต่อการทำงานของระบบภูมิคุ้มกัน ทำให้ร่างกายมีประสิทธิภาพในการซ่อมแซมแผลลดลง การไหลเวียนของเลือดที่ไม่ดี โดยเฉพาะในบริเวณปลายมือและปลายเท้า เป็นอีกปัจจัยสำคัญที่ทำให้แผลหายช้าและเสี่ยงต่อการติดเชื้อ การขาดออกซิเจนและสารอาหารในบริเวณแผล เนื่องจากการไหลเวียนเลือดที่บกพร่อง จะยิ่งเร่งให้เนื้อเยื่อรอบๆ แผลตาย กลายเป็นเนื้อตายสีดำหรือสีเขียวเข้ม มีกลิ่นเหม็น และอาจมีหนอง ซึ่งเป็นสัญญาณที่บ่งบอกถึงอันตรายอย่างร้ายแรง

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ป่วยเบาหวานบางรายอาจมีภาวะเส้นประสาทอักเสบ (Neuropathy) ร่วมด้วย ทำให้ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดหรือรู้สึกชาที่บริเวณแผล ส่งผลให้ไม่รู้ตัวว่ามีแผลเกิดขึ้นหรือแผลกำลังลุกลาม จนกระทั่งแผลรุนแรงขึ้นและเกิดเนื้อตายไปแล้ว

การควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดอย่างเข้มงวดจึงเป็นกุญแจสำคัญในการป้องกันไม่ให้แผลเบาหวานลุกลามเป็นเนื้อตาย นอกจากนี้ การดูแลสุขภาพเท้าอย่างสม่ำเสมอ การตรวจสอบเท้าเป็นประจำ การสวมรองเท้าที่เหมาะสม และการหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บ ล้วนเป็นวิธีการป้องกันที่สำคัญ แม้ว่าการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดจะทำได้ดีแล้วก็ตาม การตรวจพบแผลและการรักษาอย่างทันท่วงที โดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ยังคงเป็นสิ่งจำเป็นสูงสุด

หากพบแผลที่ไม่หายดี มีอาการบวม แดง เจ็บ มีหนอง หรือมีกลิ่นเหม็น ควรรีบไปพบแพทย์ทันที อย่ารอจนกระทั่งเกิดเนื้อตาย เนื่องจากการรักษาเนื้อตายนั้นมีความซับซ้อน อาจต้องผ่าตัดเอาเนื้อตายออก และอาจจำเป็นต้องใช้ยาปฏิชีวนะ ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพในระยะยาว การป้องกันจึงดีกว่าการรักษาเสมอ สำหรับผู้ป่วยเบาหวาน การดูแลแผลจึงไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย แต่เป็นการดูแลชีวิตของตนเองอย่างแท้จริง