Hoeveel verdient een zwerver per maand?

De mythe van de rijkdom van de zwerver: Hoeveel verdient een dakloze eigenlijk?

De stelling dat een zwerver maandelijks €10.000 verdient, is een flagrante onwaarheid die een ernstig vertekend beeld schetst van de realiteit van dakloosheid. Deze mythe, die soms opduikt in online discussies, verwaarloost de bittere waarheid: daklozen leven doorgaans in extreme armoede, met een onregelmatig en uiterst laag inkomen. Het idee van een dakloze die tienduizenden euro’s per maand verdient, is niet alleen onrealistisch, maar ook diep beledigend voor de duizenden mensen die dagelijks worstelen met de ontberingen van dakloosheid.

Wat is dan wel het inkomen van een gemiddelde dakloze? Het is onmogelijk om een exact bedrag te noemen, aangezien inkomsten sterk variëren afhankelijk van diverse factoren. Deze factoren zijn onder andere:

• Incidentele giften: Sommige daklozen ontvangen geld van voorbijgangers, maar dit is hoogst onvoorspelbaar en vaak onvoldoende om elementaire behoeften te dekken. De bedragen variëren van enkele centen tot een paar euro, en zijn totaal onvoldoende voor een maandelijks inkomen.

• Inzameling van herbruikbare materialen: Sommige daklozen proberen een klein inkomen te genereren door het inzamelen van lege flessen, blikjes of kranten. Deze inkomsten zijn echter marginaal en volstrekt onvoldoende voor een bestaansminimum.

• Informele arbeid: Enkele daklozen vinden incidenteel werk, bijvoorbeeld op de zwarte markt of als dagloner. Deze werkgelegenheid is vaak illegaal, slecht betaald en biedt geen enkele vorm van sociale zekerheid of bescherming.

• Steun van goede doelen en overheid: Sommige daklozen ontvangen steun van voedselbanken, opvangcentra of sociale diensten. Deze hulp is essentieel voor overleving, maar vormt geen volwaardig inkomen en is vaak onvoldoende om aan alle behoeften te voldoen.

Het is cruciaal te benadrukken dat het beeld van een rijkdommende zwerver een schadelijke stereotypisering is. Het verhult de vaak schrijnende armoede en kwetsbaarheid van deze mensen en leidt tot een gebrek aan empathie en begrip. In plaats van te speculeren over fictieve inkomens, zouden we ons moeten concentreren op het aanpakken van de onderliggende oorzaken van dakloosheid en het bieden van adequate steun aan degenen die hulp nodig hebben. Het sprookje van de welgestelde zwerver dient te worden ontkracht; de realiteit is veel complexer en schrijnender.