Hoe constateren ze nierstenen?

Hoe wordt de diagnose nierstenen gesteld?

Nierstenen, die pijnlijke blokkades in de urinewegen kunnen veroorzaken, worden niet altijd vanzelf ontdekt. Vaak zijn ze de oorzaak van plotselinge, hevige pijn in de zij, rug of onderbuik. Maar hoe weet een arts zeker dat het inderdaad om nierstenen gaat? De diagnose stellen is een proces dat verschillende onderzoeken kan omvatten, gericht op het uitsluiten van andere aandoeningen en het in beeld brengen van de stenen zelf.

De eerste stap is vaak een grondige analyse van uw klachten en medische voorgeschiedenis. De beschrijving van de pijn en andere symptomen, zoals bloed in de urine, misselijkheid en braken, geven de arts al een goede indicatie. Om de diagnose verder te bevestigen, worden vervolgens diverse onderzoeken ingezet:

1. Bloed- en urineonderzoek:

Deze onderzoeken zijn cruciaal om afwijkingen in uw lichaam te detecteren die kunnen wijzen op nierstenen.

• Bloedonderzoek: Met een dunne naald wordt een kleine hoeveelheid bloed afgenomen, meestal uit uw arm. In het laboratorium wordt het bloed onderzocht op:

  • Nierfunctie: Verhoogde creatinine- of ureumwaarden kunnen wijzen op een verminderde nierfunctie, wat veroorzaakt kan worden door een blokkade door een niersteen.
  • Calcium- en urinezuurspiegels: Abnormale spiegels van deze stoffen kunnen het risico op de vorming van bepaalde soorten nierstenen verhogen.
  • Infectie: Een verhoogd aantal witte bloedcellen kan duiden op een infectie in de urinewegen, een complicatie die kan ontstaan door nierstenen.

• Urineonderzoek: Een urinemonster wordt onderzocht op:

  • Bloed: De aanwezigheid van bloed in de urine (hematurie) is een veelvoorkomend symptoom van nierstenen.
  • Kristallen: Microscopisch onderzoek kan de aanwezigheid van specifieke kristallen in de urine aantonen, wat een indicatie kan geven van het type niersteen dat zich gevormd heeft.
  • Infectie: Een urinekweek kan aantonen of er een infectie aanwezig is in de urinewegen.

2. Beeldvormend onderzoek:

Om de nierstenen daadwerkelijk te visualiseren, is beeldvormend onderzoek noodzakelijk. Er zijn verschillende opties, elk met zijn eigen voor- en nadelen:

• Röntgenfoto van de buik (Overzichtsfoto): Dit is een snelle en relatief goedkope methode. Helaas zijn niet alle nierstenen zichtbaar op een röntgenfoto, met name de stenen die niet calciumhoudend zijn.

• Echografie van de nieren: Een echografie gebruikt geluidsgolven om beelden van de nieren te maken. Het is een pijnloze en niet-invasieve techniek. Echografie is vooral handig voor het detecteren van grotere stenen in de nieren en voor het opsporen van stuwing (hydronefrose), een ophoping van urine achter de steen.

• CT-scan (Computed Tomography): Dit is de meest accurate manier om nierstenen te detecteren. Een CT-scan maakt gedetailleerde dwarsdoorsneden van de buik en bekken. Het kan alle soorten nierstenen detecteren, ongeacht hun samenstelling, en geeft ook informatie over hun grootte en locatie. Hoewel de CT-scan zeer nauwkeurig is, wordt deze niet altijd als eerste keuze ingezet vanwege de blootstelling aan straling. In sommige gevallen wordt een CT-scan met contrastvloeistof gebruikt om de urinewegen nog beter in beeld te brengen.

De combinatie van bloed- en urineonderzoek, samen met beeldvormend onderzoek, stelt de arts in staat om een nauwkeurige diagnose te stellen en de meest geschikte behandeling voor uw nierstenen te bepalen. Het is belangrijk om uw klachten serieus te nemen en tijdig medische hulp te zoeken, zodat er snel een diagnose gesteld kan worden en erger kan worden voorkomen.