Kan schimmel longontsteking veroorzaken?

Kan schimmel longontsteking veroorzaken?

Ja, schimmel kan longontsteking veroorzaken. Hoewel bacteriën en virussen de meest voorkomende boosdoeners zijn, kunnen ook schimmels, met name bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, een longontsteking veroorzaken. Dit type longontsteking, ook wel mycotische pneumonie genoemd, varieert in ernst van mild tot levensbedreigend.

Het is belangrijk om te benadrukken dat de term “wandelpneumonie” vaak geassocieerd wordt met een milde vorm van longontsteking, meestal veroorzaakt door Mycoplasma pneumoniae, een bacterie, en niet door een schimmel. Hoewel de symptomen van een milde schimmelpneumonie kunnen lijken op die van wandelpneumonie – zoals keelpijn, niezen, hoesten, hoofdpijn, lichte rillingen en een licht verhoogde lichaamstemperatuur – is het cruciaal om de oorzaak correct te diagnosticeren voor een effectieve behandeling.

Verschillende schimmelsoorten kunnen longontsteking veroorzaken. De meest voorkomende zijn opportunistische schimmels, die normaal gesproken in de omgeving voorkomen en meestal alleen mensen met een verzwakt afweersysteem infecteren. Voorbeelden hiervan zijn Aspergillus, Cryptococcus en Pneumocystis jirovecii. Mensen met aandoeningen zoals HIV/AIDS, kanker, orgaantransplantaties of die langdurig corticosteroïden gebruiken, lopen een verhoogd risico.

Daarnaast bestaan er ook schimmels die longontsteking kunnen veroorzaken bij mensen met een gezond immuunsysteem, met name na blootstelling aan grote hoeveelheden schimmelsporen in de omgeving. Dit wordt vaak gezien bij bepaalde beroepen, zoals landbouwers. Histoplasmose en coccidioïdomycose zijn voorbeelden van dit type schimmelinfectie.

De symptomen van schimmelpneumonie kunnen variëren afhankelijk van de specifieke schimmel en de gezondheidstoestand van de patiënt. Naast de eerder genoemde symptomen, kunnen ook kortademigheid, pijn op de borst, vermoeidheid en gewichtsverlies optreden. Bij ernstige gevallen kan de infectie zich verspreiden naar andere organen.

De diagnose van schimmelpneumonie vereist een grondig medisch onderzoek, inclusief een longfoto, CT-scan, sputumkweek en bloedonderzoek. De behandeling bestaat meestal uit antischimmelmedicatie, die gedurende enkele weken of zelfs maanden moet worden ingenomen.

Het is belangrijk om bij aanhoudende of verergerende luchtwegklachten medische hulp te zoeken. Zelfdiagnose en -behandeling worden sterk afgeraden, aangezien een verkeerde behandeling kan leiden tot complicaties en een verergering van de infectie. Een juiste diagnose en tijdige behandeling zijn essentieel voor een volledig herstel.