Wat als je blaas springt?

Wat als je blaas “springt”? Een heldere kijk op blaasverzakking

De uitdrukking “mijn blaas springt” wordt vaak gebruikt om een onaangenaam gevoel van druk of zwaarte in de onderbuik te beschrijven. Dit wijst echter meestal niet op een letterlijke blaasruptuur, een uiterst zeldzame en levensbedreigende situatie, maar op blaasverzakking, ook wel cystocele genoemd. Bij blaasverzakking zakt de blaas, gedeeltelijk of volledig, uit de normale positie in de vagina.

In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, verergert blaasverzakking niet automatisch met de leeftijd. Veel vrouwen leven hun hele leven met een milde vorm van blaasverzakking zonder enige hinder te ondervinden. In deze gevallen is behandeling niet nodig. De focus ligt dan op het monitoren van de situatie en het herkennen van eventuele veranderingen.

Wanneer is behandeling wel nodig?

Behandeling wordt overwogen wanneer de blaasverzakking klachten veroorzaakt. Deze klachten kunnen variëren van:

• Drukgevoel of zwaarte in de vagina: Dit kan aanvoelen als een bal of een zwaar gevoel.
• Frequent urineren: De verzakte blaas kan de normale urineweg belemmeren, leidend tot meer plasbeurten.
• Incontinentie: In ernstigere gevallen kan de verzakking leiden tot urineverlies, zowel bij inspanning als zonder.
• Pijn: Pijn in de onderbuik of tijdens seksuele gemeenschap kan voorkomen.
• Recidiverende urineweginfecties: Een verzakte blaas kan een broeihaard vormen voor bacteriën.

Welke behandelingsmogelijkheden zijn er?

De behandeling van blaasverzakking is afhankelijk van de ernst van de klachten en de individuele voorkeuren. Mogelijke opties zijn:

• Bekkenfysiotherapie: Dit is vaak de eerste aanbevolen behandeling. Een bekkenfysiotherapeut leert u oefeningen om de bekkenbodemspieren te versterken, wat de steun van de blaas kan verbeteren. Deze oefeningen kunnen de klachten verminderen of zelfs volledig verhelpen.
• Pessarium: Een pessarium is een ringvormig hulpmiddel dat in de vagina wordt geplaatst om de blaas op zijn plek te houden. Dit is een niet-chirurgische optie die verlichting kan bieden, maar vereist regelmatige controles en kan soms leiden tot infecties.
• Chirurgie: In ernstige gevallen, wanneer conservatieve behandelingen niet voldoende effect hebben, kan een operatie nodig zijn om de blaas te herstellen naar zijn anatomische positie. Er bestaan verschillende chirurgische technieken, elk met hun eigen voor- en nadelen.

Conclusie:

Het is belangrijk om te onthouden dat “een springende blaas” vaak wijst op blaasverzakking en niet op een blaasruptuur. Niet elke blaasverzakking vereist behandeling. Bij het optreden van klachten, is het raadzaam om een arts te raadplegen. Afhankelijk van de ernst van de klachten en uw individuele situatie, kan bekkenfysiotherapie, een pessarium of chirurgie een geschikte oplossing bieden. Open communicatie met uw arts is cruciaal om de beste behandelingsstrategie te bepalen.