Wat is een gezonde brutomarge?

Wat is een gezonde brutomarge? De mythe van het magische percentage

De vraag naar een “gezonde” brutomarge is een veelgestelde, maar lastig te beantwoorden vraag. Er bestaat geen universeel geldig percentage dat voor alle bedrijven en sectoren als ideaal geldt. De vaak gehoorde claim van “70% – 75%” voor vaste producten is een grove richtlijn en kan misleidend zijn. Het is essentieel om dieper in te gaan op de factoren die een gezonde marge bepalen.

Een brutomarge representeert het percentage van de omzet dat overblijft nadat de directe kosten van productie of inkoop zijn afgetrokken. Dit zijn kosten die direct gerelateerd zijn aan het product zelf, zoals grondstoffen, arbeidskosten specifiek voor de productie en directe transportkosten naar het magazijn. Overheadkosten, zoals huur, marketing, salarissen van administratief personeel en research & development, worden hier niet afgetrokken. De formule is eenvoudig:

*(Omzet – Directe Kosten) / Omzet 100% = Brutomarge**

Een hogere brutomarge impliceert inderdaad meer financiële speelruimte. Deze ruimte kan worden ingezet voor:

• Dekking van overheadkosten: Het is cruciaal dat de brutomarge hoog genoeg is om alle indirecte kosten te dekken.
• Investeringen: In innovatie, groei en uitbreiding van de productie.
• Winstrealisatie: Een gezonde winst is essentieel voor de continuïteit en groei van het bedrijf.
• Prijsconcurrentie: Een hogere marge biedt buffer tegen prijsdalingen en concurrentie.
• Onvoorziene kosten: Een onverwachte toename van grondstofprijzen of andere problemen kunnen makkelijker opgevangen worden met een ruime marge.

Waarom 70-75% misleidend kan zijn:

Het percentage van 70-75% voor vaste producten is gebaseerd op een gemiddelde en negeert cruciale contextuele factoren:

• Sector: De marges in de luxe-autobranche zullen significant verschillen van die in de supermarktsector. Een hoge marge in een sector met lage directe kosten (software bijvoorbeeld) is niet vergelijkbaar met een hoge marge in een sector met hoge directe kosten (autoproductie).
• Schaalvoordelen: Grote bedrijven profiteren vaak van schaalvoordelen, waardoor ze lagere directe kosten en dus hogere marges kunnen realiseren.
• Prijsstrategie: Een prijsstrategie gericht op volume (lage marges, hoge verkopen) verschilt sterk van een strategie gericht op premium producten (hoge marges, lagere verkopen).
• Productlevenscyclus: Nieuwe producten kunnen lagere marges hebben in de introductiefase, terwijl gevestigde producten hogere marges kunnen genereren.

Conclusie:

In plaats van te streven naar een magisch percentage, moeten bedrijven hun eigen gezonde brutomarge bepalen, rekening houdend met de specifieke context. Een diepgaande analyse van de directe kosten, de marktcondities en de gewenste winstgevendheid is essentieel. De focus moet liggen op het maximaliseren van de marge binnen de context van de bedrijfsstrategie en het bereiken van een duurzame winstgevendheid, in plaats van het blind nastreven van een arbitrair percentage. Een gezonde brutomarge is geen vaststaand getal, maar een dynamisch gegeven dat continu gemonitord en aangepast moet worden.