Wat zijn de gevolgen als je te veel eiwit in je bloed hebt?

Te veel eiwit in je bloed: een stille waarschuwing

Een verhoogd eiwitgehalte in het bloed, ook wel hyperproteinemie genoemd, is op zichzelf geen ziekte, maar een symptoom. Het wijst op een onderliggende aandoening die verder onderzoek vereist. In tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten, veroorzaakt een verhoogd eiwitniveau zelden directe, specifieke symptomen. De klachten die je ervaart, zijn vaak gerelateerd aan de oorzaak van de hyperproteinemie, niet aan het verhoogde eiwitgehalte zelf. Dit maakt een diagnose lastig, aangezien de symptomen aspecifiek zijn en kunnen variëren van persoon tot persoon.

Het is belangrijk te begrijpen dat “eiwit” in deze context niet verwijst naar de eiwitten die je binnenkrijgt via je voeding. Een hoog eiwitdieet veroorzaakt geen hyperproteinemie. In plaats daarvan meet een bloedtest de concentratie van verschillende eiwitten in het bloedplasma, waaronder albumine en globulinen. Een verhoogde concentratie van één of meer van deze eiwitfracties duidt op een probleem.

Welke onderliggende aandoeningen kunnen leiden tot een verhoogd eiwitgehalte?

De oorzaken van hyperproteinemie zijn divers en omvatten onder andere:

• Dehydratatie: Bij uitdroging is de concentratie van alle stoffen in het bloed, inclusief eiwitten, verhoogd omdat er minder bloedplasma is. Dit is een relatieve hyperproteinemie, omdat de totale hoeveelheid eiwit niet is toegenomen.

• Multiple myeloma: Deze vorm van kanker in de plasmacellen leidt tot een overproductie van monoklonale immunoglobulinen (antistoffen), waardoor het totale eiwitgehalte sterk stijgt.

• Chronische infecties: Langdurige infecties kunnen leiden tot een verhoogde productie van ontstekingsreactierelateerde eiwitten.

• Leverziekten: Sommige leveraandoeningen beïnvloeden de productie en afbraak van eiwitten, wat kan leiden tot een verhoogd of verlaagd gehalte.

• Auto-immuunziekten: Bij auto-immuunziekten produceert het lichaam antistoffen tegen eigen weefsels, wat kan leiden tot een verhoogde productie van immunoglobulinen.

• Amyloïdose: Bij deze zeldzame aandoening hopen abnormale eiwitten zich op in verschillende organen.

Mogelijke symptomen gerelateerd aan de onderliggende aandoening:

De symptomen variëren sterk afhankelijk van de oorzaak van de hyperproteinemie. Ze kunnen onder meer zijn:

• Vermoeidheid en malaise: Een algemeen gevoel van zwakte en onwelzijn.
• Spijsverteringsproblemen: Misselijkheid, braken, diarree of obstipatie.
• Huidirritaties: Jeuk, uitslag of andere huidafwijkingen.
• Zwelling in de benen en enkels: Door een verstoorde eiwitbalans.
• Pijn in de botten: Vooral bij multiple myeloma.
• Gewichtsverlies: Ongewild gewichtsverlies kan wijzen op een ernstige onderliggende aandoening.

Diagnose en behandeling:

Een verhoogd eiwitgehalte in het bloed wordt ontdekt via een routine bloedonderzoek, vaak onderdeel van een breder gezondheidsonderzoek. Om de oorzaak te achterhalen, is verder onderzoek nodig, zoals aanvullende bloedtesten, urineonderzoek en beeldvorming (bijvoorbeeld echografie of MRI). De behandeling richt zich op de onderliggende aandoening en niet op het verhoogde eiwitgehalte zelf.

Het is essentieel om bij aanhoudende klachten of bij het constateren van een verhoogd eiwitgehalte in een bloedonderzoek contact op te nemen met een arts. Zij kunnen de oorzaak achterhalen en een passend behandelplan opstellen. Zelfmedicatie is ten strengste af te raden.