Welke bevoegdheden heeft een bedrijfsarts?

De bevoegdheden van de bedrijfsarts: meer dan alleen zieke medewerker begeleiden

De rol van de bedrijfsarts is cruciaal in het behouden van een gezonde en productieve werkomgeving. Hoewel vaak geassocieerd met de begeleiding van zieke werknemers, omvat het takenpakket veel meer dan alleen het opstellen van een ziekteverzuimbegeleidingsplan. De precieze bevoegdheden van een bedrijfsarts worden echter niet wettelijk vastgelegd, maar zijn afhankelijk van de overeenkomst tussen de werkgever en de bedrijfsarts of arbodienst. Dit betekent dat de bevoegdheden per situatie kunnen verschillen.

Kernbevoegdheden: preventie en begeleiding

De kern van de werkzaamheden van een bedrijfsarts ligt in de preventie van ziekteverzuim en de begeleiding van werknemers bij ziekte. Dit omvat:

• Preventief medisch onderzoek: De bedrijfsarts kan preventieve onderzoeken uitvoeren, gericht op specifieke risico’s binnen een bedrijf. Denk hierbij aan gehoortesten in een lawaaiige omgeving, of ergonomische assessments om werkplekgerelateerde klachten te voorkomen. Deze onderzoeken zijn echter altijd in overleg met de werkgever en de werknemer.
• Begeleiding bij ziekteverzuim: Dit is wellicht de meest bekende taak. De bedrijfsarts beoordeelt de medische situatie van de zieke werknemer, adviseert over de mogelijkheden voor re-integratie en begeleidt het re-integratietraject. Dit kan inhouden het opstellen van een plan van aanpak, het adviseren over aanpassingen van de werkplek of het inschakelen van andere hulpverleners.
• Advies aan de werkgever: De bedrijfsarts adviseert de werkgever over arbeidsomstandigheden, risico’s op de werkplek en mogelijkheden om deze te reduceren. Dit kan gaan over ergonomische aanpassingen, stresspreventie, of het implementeren van een gezondheidsbeleid. Dit advies is gebaseerd op medische expertise en gericht op het bevorderen van de gezondheid en het welzijn van de werknemers.
• Vertrouwelijkheid: De bedrijfsarts is gebonden aan de beroepsgeheimhouding. Informatie over de gezondheid van een werknemer wordt vertrouwelijk behandeld en alleen gedeeld met de werkgever voor zover dat noodzakelijk is voor de uitvoering van de werkzaamheden en met toestemming van de werknemer.
• Geen behandelende arts: Het is belangrijk te benadrukken dat de bedrijfsarts geen behandelende arts is. De bedrijfsarts stelt geen diagnoses en schrijft geen medicijnen voor. Zij/hij richt zich op de relatie tussen werk en gezondheid.

Bevoegdheden die niet standaard zijn:

Het is belangrijk te beseffen dat de bedrijfsarts geen bevoegdheid heeft om:

• Werknemers te dwingen tot re-integratie: De bedrijfsarts adviseert en begeleidt, maar kan niet iemand dwingen terug te keren naar het werk.
• Beslissingen over ontslag te nemen: De bedrijfsarts geeft medisch advies, maar de beslissing over ontslag ligt bij de werkgever.
• Zelfstandig medische behandelingen uit te voeren: Zoals hierboven beschreven, is de bedrijfsarts geen behandelende arts.

Conclusie:

De bevoegdheden van de bedrijfsarts zijn divers en gericht op het bevorderen van een gezonde en veilige werkomgeving. Deze bevoegdheden zijn echter contractueel bepaald en niet wettelijk vastgelegd. De precieze taken en verantwoordelijkheden moeten dan ook altijd worden vastgelegd in de overeenkomst tussen de werkgever en de bedrijfsarts of arbodienst. Een heldere omschrijving van deze bevoegdheden is essentieel voor een succesvolle samenwerking en een optimale ondersteuning van zowel werkgever als werknemer.