Waarom gebruiken Amerikanen geen mes en vork?

De Amerikaanse vork: Een kwestie van gewoonte, geen afwijking

De vraag “Waarom gebruiken Amerikanen geen mes en vork?” is op zich misleidend. Amerikanen gebruiken wel degelijk mes en vork, maar hun manier van eten wijkt op een subtiel, maar merkbaar punt af van wat in veel andere delen van de wereld gangbaar is. De perceptie dat ze het mes “vergeten” of “minder gebruiken” is een gevolg van een langdurige traditie die teruggaat tot de vroege dagen van de Amerikaanse beschaving en een bepaalde interpretatie van Europese etiquette.

De Amerikaanse manier van eten met mes en vork is namelijk een afgeleide van – en tegelijkertijd een afwijking van – de West-Europese tafelmanieren die in de Verenigde Staten werden geïntroduceerd. In de 18e en 19e eeuw, toen de Amerikaanse etiquette zich ontwikkelde, was het gebruikelijk om het mes en de vork niet continu samen te gebruiken. Men sneed een hapje, legde het mes neer, nam de vork op (vaak met de tanden naar beneden) en at het gesneden voedsel op. Dit in tegenstelling tot de continue wisselwerking tussen mes en vork die in veel Europese landen gebruikelijk is geworden.

De sleutel hier is de evolutie van de Europese tafelmanieren. Terwijl de Europese etiquette zich verfijnde en de techniek van het eten met mes en vork efficiënter werd (met het mes in de rechterhand en de vork in de linkerhand, continu wisselend), bleef de Amerikaanse traditie, van eerst snijden en dan alleen met de vork eten, grotendeels gehandhaafd. Dit is geen kwestie van onhandigheid of onwetendheid, maar simpelweg een vastgeroeste gewoonte.

Verschillende factoren hebben bijgedragen aan het behoud van deze ‘Amerikaanse’ stijl. Ten eerste was de immigratie naar de VS divers, met verschillende eetgewoonten die een gemeenschappelijke standaard bemoeilijkten. De praktijken van de hogere klassen, die de etiquette sterk beïnvloedden, werden vervolgens overgenomen door de bredere bevolking. Ten tweede was – en is – de Amerikaanse cultuur vaak gericht op praktische efficiëntie. De ‘snij-en-dan-met-de-vork’-methode is, hoewel misschien minder elegant in sommige ogen, wellicht als sneller en gemakkelijker ervaren.

Kortom, Amerikanen gebruiken wel degelijk mes en vork, maar hun manier van doen weerspiegelt een specifieke historische ontwikkeling van de West-Europese etiquette, gecombineerd met de eigen culturele en praktische invloeden. Het is geen tekortkoming, maar een ander facet van de Amerikaanse cultuur en identiteit. De perceptie van een ‘afwijking’ is meer een kwestie van onbegrip van de historische context dan van een daadwerkelijke afwezigheid van vaardigheid of etiquette.