Kan ik mijn kind van 21 uit huis zetten?

Mag je je kind van 21 zomaar het huis uitzetten? Een juridisch perspectief.

Het is een vraag die menig ouderhoofd wel eens heeft geplaagd: kan ik mijn kind van 21, dat nog steeds thuis woont, eigenlijk wel het huis uitzetten? De dynamiek in een gezin met een volwassen kind dat nog “onder moeders vleugels” woont, kan soms ingewikkeld zijn. Verschillen in levensstijl, botsende karakters of simpelweg de behoefte aan meer ruimte en privacy kunnen leiden tot spanningen. Maar wat zegt de wet eigenlijk over deze situatie?

Kort gezegd: nee, je kunt je kind van 21 niet zomaar op straat zetten. Hoewel ze volwassen zijn, genieten ze nog steeds bepaalde rechten en bescherming. In Nederland is het niet toegestaan om eigen rechter te spelen.

De juridische basis: Geen eigenrichting

Het Nederlandse recht beschermt de huisvrede. Zelfs als je eigenaar van het huis bent, mag je niet zomaar iemand, ook je eigen kind niet, zonder juridische basis het huis uit zetten. Dit geldt des te sterker als je kind al langere tijd in de woning woont en het als zijn of haar thuis beschouwt.

De route via de vrederechter

De meest gangbare en juridisch correcte manier om je kind te verzoeken het huis te verlaten, verloopt via de vrederechter. Je dient een formele procedure te starten waarin je uitlegt waarom je wilt dat je kind verhuist. De vrederechter zal dan beide partijen horen en een afweging maken tussen de belangen van de ouders en het kind. Factoren die meespelen zijn bijvoorbeeld:

• De reden voor het verzoek: Zijn er sprake van onhoudbare situaties, bijvoorbeeld door conflicten, agressie of illegale activiteiten?
• De financiële situatie van het kind: Kan het kind zelfstandig wonen en zichzelf onderhouden?
• De inspanningen van het kind: Is het kind actief op zoek naar werk of een eigen woning? Draagt het bij aan het huishouden?
• De impact op het kind: Welke gevolgen heeft een eventuele uithuiszetting voor het kind?

De vrederechter kan vervolgens beslissen dat het kind een bepaalde periode krijgt om een andere woonruimte te vinden. Vaak wordt hierbij rekening gehouden met de omstandigheden van het kind en de beschikbaarheid van betaalbare woningen.

Schriftelijke instemming: De enige directe weg

Er is één uitzondering op de regel: als zowel de ouders als het kind schriftelijk instemmen met de uithuiszetting, dan is een directe actie mogelijk. Dit betekent dat beide partijen het eens zijn over de verhuizing en de voorwaarden daarvan. Een dergelijke overeenkomst is echter alleen rechtsgeldig als het kind daadwerkelijk in staat is om een vrije en weloverwogen beslissing te nemen. Er mag geen sprake zijn van dwang of misbruik van de afhankelijkheid van het kind.

Conclusie

Het is belangrijk om te beseffen dat het uitzetten van een volwassen kind uit huis een ingrijpende beslissing is, die juridische consequenties heeft. Probeer eerst in gesprek te gaan met je kind en te zoeken naar een oplossing die voor beide partijen acceptabel is. Mediation kan hierbij een waardevol hulpmiddel zijn. Wanneer dit niet lukt, is het raadzaam om juridisch advies in te winnen en de weg via de vrederechter te bewandelen. Op die manier zorg je ervoor dat je handelt binnen de grenzen van de wet en de rechten van je kind respecteert.