Is het onderwijs goed betaald?

Het Onderwijs, Een Goed Betaalde Sector? Een Salarisstijging met Kanttekeningen

Het idee dat werken in het onderwijs synoniem staat voor een karig salaris, lijkt aan herziening toe. Recentelijk meldde Jobat een significant gestegen gemiddeld brutosalaris voor onderwijspersoneel van €4.623 per maand. Met een stijging van bijna 30% ten opzichte van 2019, toen een leerkracht gemiddeld €3.571 verdiende, lijkt de salarispositie van mensen in het onderwijs aanzienlijk verbeterd. Is het onderwijs dan eindelijk een goed betaalde sector geworden? Het antwoord is complexer dan een simpele ja of nee.

De forse stijging in het gemiddelde brutosalaris is ontegenzeggelijk een positieve ontwikkeling. Het kan een aantrekkelijkere optie maken voor jonge mensen die overwegen een carrière in het onderwijs na te streven, en kan bestaande leerkrachten stimuleren om langer in het vak te blijven. In een tijd waarin het lerarentekort een prangend probleem vormt, kan een competitief salaris een belangrijke factor zijn in het aantrekken en behouden van talent.

Echter, het is cruciaal om verder te kijken dan het gemiddelde brutosalaris. Deze cijfers houden geen rekening met een aantal belangrijke factoren:

• Verschillen tussen onderwijsniveaus: Het salaris verschilt aanzienlijk tussen het basisonderwijs, secundair onderwijs, hoger onderwijs en het volwassenenonderwijs. Professoren aan universiteiten verdienen significant meer dan leerkrachten in het basisonderwijs. De gemiddelde stijging zegt dus weinig over de individuele ervaringen binnen de verschillende niveaus.
• Ervaring en anciënniteit: Het salaris is sterk afhankelijk van de ervaring en anciënniteit van de leerkracht. Nieuw afgestudeerden zullen doorgaans aanzienlijk minder verdienen dan ervaren leerkrachten met vele dienstjaren.
• Werkdruk en verantwoordelijkheden: Hoewel het salaris mogelijk is gestegen, is de werkdruk en verantwoordelijkheid van leerkrachten ook toegenomen. De toegenomen administratieve last, de complexiteit van leerplannen en de groeiende diversiteit in de klas stellen hoge eisen aan leerkrachten.
• Regionale verschillen: Het gemiddelde salaris kan ook verschillen tussen regio’s in België.

Hoewel de gemelde salarisstijging een stap in de goede richting is, mag ze niet leiden tot zelfgenoegzaamheid. De aantrekkingskracht van het onderwijs als carrière hangt af van meer dan alleen het salaris. Werkdruk, loopbaanperspectieven, de mogelijkheid tot professionele ontwikkeling en een ondersteunende werkomgeving zijn even cruciale factoren.

Conclusie:

De salarisverhoging in het onderwijs is een positieve ontwikkeling die kan bijdragen aan het aantrekken en behouden van talent. Echter, de vraag of het onderwijs nu ‘goed betaald’ is, is complex. Het gemiddelde brutosalaris geeft slechts een deel van het verhaal weer en negeert belangrijke verschillen tussen onderwijsniveaus, ervaring, werkdruk en regionale variaties. Een verdere investering in het onderwijs is essentieel, niet alleen in salarissen, maar ook in het verminderen van de werkdruk en het creëren van een stimulerende werkomgeving voor leerkrachten. Alleen dan kan het onderwijs echt concurreren met andere sectoren en de beste mensen aantrekken en behouden om de toekomstige generaties te vormen.