Waarom kan een kind geen medehuurder worden?

Waarom kan een meerderjarig kind geen medehuurder zijn?

Een veelvoorkomende misvatting is dat een meerderjarig kind dat samen met zijn ouders in een huurwoning woont, automatisch medehuurder is. Dit is echter zelden het geval. Zelfs als het kind bijdraagt aan de huur en/of de huishouding, ontbreekt vaak een juridische basis voor medehuurderschap. Dit heeft belangrijke gevolgen voor rechten en plichten.

De essentie van medehuurderschap ligt in een contractuele overeenkomst tussen huurder(s) en verhuurder. De huurovereenkomst specificeert wie de huurder(s) zijn en welke rechten en plichten daaraan verbonden zijn. Als het meerderjarige kind niet expliciet als medehuurder in deze overeenkomst is opgenomen, heeft het geen contractuele relatie met de verhuurder. De verhuurder beschouwt enkel de ouder(s) als contractuele partner(s).

Gevolgen van geen medehuurderschap:

• Geen recht op bescherming bij ontruiming: Indien de verhuurder de huurovereenkomst opzegt, heeft het kind geen recht op bescherming op grond van de huurrechtwetgeving. Het kind kan gedwongen worden de woning te verlaten, zelfs als het daar langdurig heeft gewoond en financieel bijdraagt.
• Geen recht op verbouwingen: Zonder medehuurderschap kan het kind geen verbouwingen of aanpassingen in de woning uitvoeren zonder toestemming van de hoofdhurder(s) (de ouders).
• Geen recht op huurtoeslag: Een kind dat geen medehuurder is, kan geen huurtoeslag aanvragen op eigen naam. Alleen de hoofdhurder(s) komen hiervoor in aanmerking.
• Geen aansprakelijkheid voor de huur: Omgekeerd is het kind ook niet aansprakelijk voor de huurbetaling indien de ouders in gebreke blijven. Dit beschermt het kind, maar het kan ook een nadeel zijn als de ouders bijvoorbeeld plotseling overlijden en de huur niet betaald kan worden.

Hoe wél medehuurder worden?

Om medehuurder te worden, is een formele wijziging van de huurovereenkomst nodig. De verhuurder moet akkoord gaan met de toevoeging van het kind als medehuurder. De verhuurder kan hier voorwaarden aan verbinden, bijvoorbeeld een kredietcheck of een extra borg. Het is cruciaal dat deze wijziging schriftelijk wordt vastgelegd.

Conclusie:

Het is van essentieel belang om te begrijpen dat meerderjarigheid op zichzelf geen automatische garantie biedt voor medehuurderschap. Wil een meerderjarig kind dezelfde rechten en plichten hebben als de hoofdhurder(s), dan dient dit expliciet en schriftelijk met de verhuurder te worden overeengekomen. Een simpele mededeling aan de verhuurder is niet voldoende. Een heldere en duidelijke overeenkomst voorkomt toekomstige conflicten en juridische problemen.