Hoe ziet pilling eruit?

Pilling: Geen bolletjes, maar rafelende slijtage

Pilling wordt vaak geassocieerd met kleine, storende bolletjes op kleding. Hoewel die bolletjes soms een voorstadium van pilling kunnen zijn, is de echte pilling subtieler en tegelijkertijd duidelijker zichtbaar dan die paar losse pluisjes. Denk niet aan bolletjes, maar aan slijtage. Pilling is namelijk een teken van een aftakelende stof, waar de vezels letterlijk los beginnen te laten.

Het manifesteert zich als een pluizige, afgedragen uitstraling, die doet denken aan de slijtplekken op een oude, geliefde spijkerbroek. De stof verliest zijn gladde oppervlak en krijgt een ruwe, gerafelde textuur. Het is een geleidelijk proces, beginnend met een lichte fuzziness die uiteindelijk evolueert naar een duidelijk zichtbare, ruwe structuur.

Stel je een wollen trui voor die vaak gedragen is. De mouwen, ellebogen en zijkanten, plekken die veel wrijving ondervinden, verliezen hun oorspronkelijke gladheid en krijgen een bijna wollig, pluizig uiterlijk. Dát is pilling. Die pluisjes zijn geen bolletjes die je eraf kunt plukken, maar losse vezels die zich aan het oppervlak ophopen, waardoor de stof dunner en kwetsbaarder wordt.

Het verschil met pluizen is dat pluizen vaak losse vezels zijn die van andere stoffen komen en zich hechten aan je kleding. Pilling daarentegen is een intrinsieke verandering van de stof zelf, een teken van slijtage en veroudering. Het is dus geen kwestie van een paar pluisjes verwijderen, maar een onomkeerbaar proces dat aangeeft dat de stof zijn beste tijd heeft gehad.