Wat gebeurt er bij acuut leverfalen?

Acuut Leverfalen: Een Tijdgebonden Gevaar

Acuut leverfalen (ALF) is een ernstige, potentieel levensbedreigende aandoening gekenmerkt door een snelle en dramatische achteruitgang van de leverfunctie. In tegenstelling tot chronisch leverfalen, dat zich geleidelijk over een langere periode ontwikkelt, ontwikkelt ALF zich binnen dagen tot weken, waardoor de lever onvoldoende in staat is om zijn cruciale functies uit te voeren. Deze plotselinge verstoring van de leverfysiologie kan leiden tot een cascade van levensbedreigende complicaties.

De symptomen van ALF kunnen variëren afhankelijk van de onderliggende oorzaak en de ernst van het falen. Vaak beginnen ze subtiel met algemene klachten zoals misselijkheid, braken, vermoeidheid (malaise), en een verlies van eetlust. Naarmate de leverfunctie verder verslechtert, kunnen zich ernstigere symptomen ontwikkelen, waaronder:

• Geelzucht (icterus): Een gelige verkleuring van de huid en het wit van de ogen, veroorzaakt door een ophoping van bilirubine in het bloed.
• Buikpijn: Kan variëren van lichte ongemakken tot ernstige, aanhoudende pijn.
• Zwelling in de buik (ascites): Een ophoping van vocht in de buikholte, wat kan leiden tot aanzienlijke buikomvang.
• Encefalopathie: Een aandoening die de hersenen aantast, resulterend in verwardheid, slaperigheid, persoonlijkheidsveranderingen en uiteindelijk coma. Dit is een zeer ernstig symptoom en wijst op een gevorderd stadium van leverfalen.
• Spontane bloedingen: De lever speelt een essentiële rol in de bloedstolling. Bij leverfalen kan dit proces verstoord raken, wat leidt tot een verhoogd risico op bloedingen.
• Nierfalen: De lever en nieren werken nauw samen. Ernstig leverfalen kan de nierfunctie negatief beïnvloeden.

De oorzaken van acuut leverfalen zijn divers, waaronder:

• Virale hepatitis: Met name hepatitis A, B en E kunnen acuut leverfalen veroorzaken.
• Medicatie: Bepaalde medicijnen, zoals paracetamol (in hoge doses) of andere geneesmiddelen, kunnen de lever ernstig beschadigen.
• Auto-immuunziekten: Het immuunsysteem valt de levercellen ten onrechte aan.
• Leververvetting (NAFLD/NASH): In sommige gevallen kan een snelle progressie van niet-alcoholische leververvetting leiden tot acuut leverfalen.
• Genetische aandoeningen: Zeldzame erfelijke leveraandoeningen.
• Ischemie: Een verminderde bloedtoevoer naar de lever.
• Toxische stoffen: Blootstelling aan giftige stoffen.

De behandeling van acuut leverfalen is complex en vereist onmiddellijke medische interventie. De behandeling is gericht op het stabiliseren van de patiënt, het ondersteunen van de vitale organen en het behandelen van de onderliggende oorzaak. Dit kan onder andere omvatten:

• Intensive care: Nauwkeurige monitoring van de vitale functies.
• Leverondersteunende therapieën: Om de leverfunctie te ondersteunen totdat deze zich herstelt of totdat een transplantatie mogelijk is.
• Leversupport: Medische behandelingen gericht op het beheren van de symptomen.
• Levertransplantatie: In veel gevallen is een levertransplantatie de enige levensreddende behandeling.

Acuut leverfalen is een ernstige aandoening die snel kan evolueren. Snelle diagnose en behandeling zijn van cruciaal belang voor het verbeteren van de prognose. Indien u vermoedt dat u of iemand die u kent last heeft van symptomen die kunnen wijzen op acuut leverfalen, is het essentieel om onmiddellijk medische hulp in te roepen. Een tijdige diagnose en behandeling kunnen het verschil maken tussen leven en dood.