Wat is de ik-vorm van houden?

Houd ik van jou? De verwarring rond de ik-vorm van ‘houden’

Het werkwoord ‘houden’ blijkt in de praktijk vaak voor verwarring te zorgen, vooral wat betreft de juiste ik-vorm. Hoewel het ogenschijnlijk simpel lijkt, zien we regelmatig fouten als “Ik houdt van jou” opduiken. Maar wat is dan wel de correcte ik-vorm? Het antwoord is simpelweg: houd.

De verwarring ontstaat door de overeenkomst met de derde persoon enkelvoud en de gebiedende wijs. “Hij/zij/het houdt van…”, en “Houd je mond!” Deze vormen bevatten immers wel een ‘t’ aan het einde. Deze ‘t’ is echter geen onderdeel van de stam van het werkwoord, maar een uitgang die toegevoegd wordt om de grammaticale functie aan te geven.

Laten we het werkwoord ‘houden’ eens ontleden:

• Stam: houd-
• Persoonsvormen:
  • Ik houd
  • Jij houdt
  • Hij/zij/het houdt
  • Wij houden
  • Jullie houden
  • Zij/ze houden
• Gebiedende wijs: Houd!

De ‘t’ in “houdt” (derde persoon enkelvoud en gebiedende wijs) is een verbuigingsuitgang die aangeeft dat het om de derde persoon enkelvoud of een bevel gaat. Deze uitgang komt bij veel regelmatige werkwoorden voor. Denk maar aan werkwoorden als lopen (loopt), werken (werkt) of praten (praat). De stam blijft in al deze gevallen hetzelfde.

Kortom, als je over jezelf spreekt, gebruik je de ik-vorm: ik houd. Het toevoegen van een ‘t’ aan het einde is hier onjuist en wijst op een verkeerde toepassing van de grammatica. Onthoud dus: de stam ‘houd’ blijft de basis, ongeacht de tijd of persoon, behalve wanneer specifieke verbuigingsuitgangen nodig zijn. De volgende keer dat je je gevoelens wilt uiten, kun je dus met volle zekerheid zeggen: “Ik houd van jou” (of van wie dan ook!).