Hoe detecteert Turnitin chat-GPT?

Turnitin en de strijd tegen AI-gegenereerde teksten: een diepgaande blik

De opkomst van AI-taalmodellen zoals ChatGPT roept complexe vragen op, vooral in de context van onderwijs en academische integriteit. Hoe kunnen we onderscheiden of een tekst het resultaat is van menselijke cognitie of van een algoritme? Turnitin, een bekende plagiaatdetectietool, is in de strijd gestapt en investeert in steeds geavanceerdere technieken om AI-gegenereerde teksten te identificeren. Maar hoe werkt dit precies, en is het echt effectief?

Turnitin’s aanpak is gebaseerd op een eigen machine learning-model. Dit model is geen simpele zoekmachine die op specifieke AI-woorden of zinsconstructies uitkijkt. In plaats daarvan analyseert het de tekst op een veel subtielere en meer complexe manier. Het gaat hierbij om een diepgaande analyse van de stilistische en structurele kenmerken van de tekst.

De manier waarop een mens schrijft, onderscheidt zich op vele manieren van de output van een AI-model. Een mens heeft een eigen stem, een persoonlijke stijl, en een specifieke manier van argumentatie op te bouwen. Turnitin’s model leert deze nuances kennen door te trainen op een enorme dataset van menselijk geschreven teksten, inclusief academische papers, essays en andere documenten. Door deze enorme dataset te analyseren, identificeert het patronen en kenmerken die AI-modellen vaak missen.

Dit betreft bijvoorbeeld het herkennen van inconsistenties in de woordkeuze, de herhaling van zinnen of structuren, en het gebrek aan een natuurlijke vloeiing van ideeën. Een AI-model kan weliswaar een coherent verhaal genereren, maar het kan er vaak tekortschieten in het nabootsen van de complexe nuances en de specifieke ervaringen die een menselijke auteur met zich meebrengt. Het model kijkt naar de samenhang tussen woorden, zinnen en paragrafen, en beoordeelt of deze logisch en natuurlijk klinken.

Een essentieel aspect van het AI-detectiemechanisme van Turnitin is de longitudinale analyse. Het systeem vergelijkt niet alleen de gescande tekst met reeds bekende AI-tekst-patronen, maar het observeert ook de ontwikkelingsgang van de specifieke auteur en identificeert eventuele inconsistenties. Is de schrijfstijl consistent doorheen het hele document? Vertoont de tekst verrassende sprongen in ideeën of formuleringen die suggereren dat deze niet voortkomen uit een directe, continue denkwijze? Deze vragen worden meegenomen in de totale analyse.

Natuurlijk, de technologie is niet perfect. Er kunnen valse positieven voorkomen, waar een originele, goed geschreven tekst foutief wordt gemarkeerd als AI-gegenereerd. Maar de doelstelling is juist om de waarschijnlijkheid van een dergelijke fout te minimaliseren. De ontwikkeling en verfijning van dit model gebeurt continu, op basis van de feedback van gebruikers en door de integratie van steeds geavanceerdere machine learning technieken.

De detectie van AI-gegenereerde teksten is een voortdurende evolutie, een wapenwedloop tussen auteurs en detectietools. Turnitin blijft innoveren, en door deze continue ontwikkeling wordt het steeds lastiger om AI te misbruiken om academische taken te vervullen zonder ontdekt te worden. De focus ligt op het creëren van een eerlijk en veilig leeromgeving, waar authenticiteit en integriteit essentiële waarden blijven. De aanwezigheid van Turnitin en soortgelijke tools is dan ook essentieel in deze nieuwe, digitaliserende wereld.