Welk programma gebruiken universiteiten om AI te detecteren?

De Jacht op de AI-Auteur: Welke Software Gebruiken Universiteiten om AI-Plagiaat te Detecteren?

De opkomst van krachtige AI-schrijftools zoals ChatGPT heeft een nieuwe uitdaging gecreëerd voor universiteiten: het detecteren van AI-gegenereerde teksten in studentenwerk. Hoewel het moeilijk is om een definitief antwoord te geven op welke specifieke software alle universiteiten gebruiken – de keuzes variëren per instelling en evolueren voortdurend – is Turnitin een prominente speler in deze strijd tegen AI-plagiaat.

Turnitin is niet alleen bekend om zijn traditionele plagiaatdetectie, maar heeft zijn platform uitgebreid met een specifiek AI-detectiemodel. Dit model is geen simpele keyword-search of een patroonherkenning op basis van specifieke zinsconstructies. In plaats daarvan is het gebaseerd op een complexe, niet publiekelijk gedocumenteerde architectuur die de nuances van menselijke en AI-gegenereerde tekst analyseert. Het kijkt naar subtiele verschillen in schrijfkeuze, woordenschat, zinsstructuur en de algehele coherentie van de tekst.

Het Turnitin AI-detectiemodel werkt door de input tekst te vergelijken met een enorme dataset van zowel menselijk als AI-gegenereerde teksten. Door het vergelijken van kenmerken en patronen kan het systeem een waarschijnlijkheidsscore genereren die aangeeft hoe groot de kans is dat een tekst door AI is geschreven. Het is belangrijk te benadrukken dat dit geen zwart-wit oordeel is. Het levert een percentage op, en de interpretatie van deze score vereist menselijke beoordeling. Een hoge score suggereert AI-generatie, maar is geen definitief bewijs. Een lage score sluit AI-generatie niet uit.

Waarom is het moeilijk om een universeel antwoord te geven op de vraag welke software universiteiten gebruiken? Ten eerste variëren de budgetten en de prioriteiten van universiteiten. Sommige kiezen voor Turnitin vanwege de uitgebreide functionaliteit, terwijl anderen mogelijk andere oplossingen prefereren, al dan niet in combinatie met Turnitin. Ten tweede is de technologie zelf nog in ontwikkeling. De detectiemethoden worden voortdurend verbeterd en aangepast aan de steeds slimmere AI-schrijftools. Het is dus een wapenwedloop tussen AI-ontwikkelaars en de makers van detectiesoftware.

Tot slot is transparantie rondom de specifieke software en methoden vaak beperkt. Universiteiten geven niet altijd publiekelijk bekend welke technologie ze gebruiken, mogelijk om te voorkomen dat studenten manieren vinden om de detectie te omzeilen.

Kortom, terwijl Turnitin een prominente rol speelt in de detectie van AI-gegenereerde teksten in het hoger onderwijs, is het belangrijk te onthouden dat het slechts één van de vele tools is, en dat het landschap van AI-detectie dynamisch en voortdurend in ontwikkeling is.