Hoe is het om als illustrator te werken?

Het leven van een illustrator: een achtbaan van pixels en deadlines

Het illustratorenbestaan is allesbehalve saai. Vergelijk het met een achtbaan: rustige klimmetjes afgewisseld met adrenaline-opwekkende duikvluchten. Die dynamiek wordt bepaald door de fase van het project en de omvang van de opdracht. Soms kabbelt het werk rustig voort, terwijl ik mij kan verdiepen in details en experimenteren met verschillende stijlen. Dan weer word ik meegesleurd in een wervelwind van strakke deadlines, waarbij snelheid en efficiëntie cruciaal zijn.

In die hectische periodes is een gestructureerde aanpak mijn reddingsboei. Schetsen vormen dan vaak de basis. Snelle, ruwe lijnen die de compositie en de essentie van het beeld vastleggen. Soms grijp ik naar 3D-modellen, vooral wanneer complexe perspectieven of objecten vereist zijn. Deze digitale kleifiguren dienen als virtuele stand-ins, waarmee ik snel de juiste belichting en compositie kan bepalen. Ze vormen een solide fundament waarop ik verder kan bouwen.

Het echte tekenwerk, de magie van kleur, textuur en detail, gebeurt in Adobe Photoshop. Mijn digitale schilderspalet, mijn toverstaf. Hier transformeer ik de ruwe schetsen of 3D-modellen tot gepolijste illustraties. Met een arsenaal aan penselen, filters en lagen bouw ik het beeld laag voor laag op, totdat het voldoet aan de visie van de klant én mijn eigen artistieke eisen.

Maar het illustratorenbestaan is meer dan alleen pixels en deadlines. Het is een constant leerproces, een zoektocht naar nieuwe inspiratiebronnen en technieken. Het is de voldoening van een geslaagde illustratie, die perfect aansluit bij de boodschap die het moet overbrengen. Het is de uitdaging om steeds weer grenzen te verleggen en mijn eigen stijl verder te ontwikkelen. En dat maakt het, ondanks de soms hectische momenten, een prachtig vak.