Hoe kom je aan CVS?

Hoe je ME/CVS niet krijgt: Een blik op de ongrijpbare oorzaken van Chronisch Vermoeidheidssyndroom

De vraag hoe je aan ME/CVS komt, is een frustrerend moeilijke vraag om te beantwoorden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een griep of verkoudheid, waar de oorzaak (een virus) duidelijk aan te wijzen is, is er bij Myalgische Encefalomyelitis/Chronisch Vermoeidheidssyndroom (ME/CVS) geen eenduidige oorzaak bekend. Dit maakt de ziekte niet alleen complex, maar ook moeilijk te begrijpen en te behandelen.

In plaats van te focussen op hoe je ME/CVS krijgt (wat dus onbekend is), is het misschien nuttiger om te benadrukken dat er geen enkele vaststaande manier is om de ziekte op te lopen. Er is geen simpele oorzaak-gevolgrelatie die we kunnen aanwijzen. Dit is cruciaal om te begrijpen, want het helpt de vaak verkeerde aannames en stigma’s rondom ME/CVS te ontkrachten.

Wat we wel weten: een mysterie van mogelijke factoren

De wetenschap tast nog steeds in het duister als het gaat om de precieze etiologie van ME/CVS. Onderzoekers wereldwijd werken hard om de puzzelstukjes te verzamelen en een completer beeld te schetsen. Momenteel focussen ze op een breed scala aan mogelijke betrokken factoren:

• Virale infecties: Sommige patiënten rapporteren dat hun ME/CVS begon na een doorgemaakte virale infectie, zoals de ziekte van Pfeiffer (Epstein-Barr virus) of de griep. Het is echter niet zo dat iedereen die deze infecties doormaakt, ME/CVS ontwikkelt. De link is dus complex en waarschijnlijk afhankelijk van individuele factoren.
• Genetische aanleg: Er zijn aanwijzingen dat een genetische predispositie een rol kan spelen. Dit betekent dat sommige mensen mogelijk gevoeliger zijn voor het ontwikkelen van ME/CVS dan anderen. Echter, een gen alleen is niet voldoende; waarschijnlijk spelen meerdere genen in combinatie met omgevingsfactoren een rol.
• Immunologische disfunctie: Onderzoek suggereert dat er afwijkingen kunnen zijn in het immuunsysteem van ME/CVS-patiënten. Dit kan zich uiten in een overactief of juist onderactief immuunsysteem, wat bijdraagt aan de symptomen.
• Neurologische afwijkingen: Sommige studies tonen afwijkingen in de hersenen van ME/CVS-patiënten, zoals veranderingen in de hersenstructuur of de hersenfunctie. De betekenis van deze afwijkingen is nog niet volledig begrepen.
• Metabole verstoringen: Er zijn aanwijzingen voor problemen met de energieproductie in de cellen van ME/CVS-patiënten. Dit kan leiden tot de kenmerkende extreme vermoeidheid.
• Psychologische factoren: Hoewel ME/CVS geen psychische aandoening is, kunnen psychologische factoren zoals stress of trauma de symptomen verergeren of de ontwikkeling van de ziekte beïnvloeden. Echter, ze zijn niet de directe oorzaak van ME/CVS.

De zoektocht gaat door

Het is belangrijk te benadrukken dat geen van deze factoren op zichzelf de ziekte veroorzaakt. Het meest waarschijnlijke scenario is dat ME/CVS een multifactoriële aandoening is, wat betekent dat een combinatie van genetische aanleg, omgevingsfactoren, immunologische verstoringen en andere biologische processen een rol spelen.

Het feit dat de oorzaak van ME/CVS nog steeds onbekend is, maakt het onderzoek naar behandelingen extra belangrijk. Het is essentieel dat we blijven investeren in onderzoek om de mysteries van ME/CVS te ontrafelen en effectieve therapieën te ontwikkelen die het leven van patiënten kunnen verbeteren.

Kortom, in plaats van te proberen te vermijden hoe je ME/CVS “krijgt”, is het essentieel om te begrijpen dat de oorzaak complex en ongrijpbaar is. De focus moet liggen op onderzoek, begrip en betere zorg voor mensen die aan deze slopende aandoening lijden.