Waarom wordt een psycholoog niet vergoed?

Waarom de psycholoog vaak niet vergoed wordt: DSM-5 en de basisverzekering

Veel mensen worstelen met psychische klachten zoals stress, burn-out, rouw, angst, slaapproblemen, hechtingsproblemen en relatieproblemen. Hoewel deze problemen een significante impact kunnen hebben op iemands welzijn en dagelijks functioneren, worden ze vaak niet vergoed door de basisverzekering. Dit roept de vraag op: waarom eigenlijk niet?

De kern van de zaak ligt in de manier waarop de basisverzekering psychische zorg dekt. Deze vergoeding is gekoppeld aan de DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th Edition), het handboek dat wereldwijd gebruikt wordt voor het classificeren van psychische stoornissen. De basisverzekering vergoedt alleen behandelingen voor diagnoses die officieel in de DSM-5 staan vermeld.

De eerdergenoemde problemen zoals stress, burn-out en relatieproblemen staan op zichzelf niet als officiële diagnoses in de DSM-5. Ze kunnen wel symptomen zijn van een onderliggende DSM-5 stoornis, zoals een depressie of angststoornis. In dat geval kan behandeling vergoed worden, mits de psycholoog een officiële DSM-5 diagnose stelt en de behandeling zich richt op die specifieke stoornis.

Dit betekent dat iemand met ernstige stressklachten, die het dagelijks leven belemmeren, mogelijk geen vergoeding krijgt als er geen onderliggende DSM-5 diagnose gesteld kan worden. Dit kan een lastige situatie creëren, want de klachten zijn wel reëel en de behoefte aan professionele hulp is aanwezig, maar de financiële drempel kan te hoog zijn.

Alternatieve mogelijkheden voor vergoeding:

Gelukkig zijn er soms alternatieve routes voor vergoeding:

• Aanvullende verzekering: Veel zorgverzekeraars bieden aanvullende verzekeringen aan die (gedeeltelijke) vergoeding bieden voor psychologische hulp, ook zonder officiële DSM-5 diagnose. Het is belangrijk om de polisvoorwaarden goed te bestuderen, want de dekking en het aantal sessies kunnen variëren.
• Specifieke programma’s: Soms zijn er specifieke programma’s of regelingen, bijvoorbeeld via de gemeente of werkgever, die (gedeeltelijke) vergoeding bieden voor bepaalde vormen van psychosociale hulp. Informeer hiernaar bij je gemeente of werkgever.
• Eigen bijdrage: Als vergoeding via de basis- of aanvullende verzekering niet mogelijk is, blijft de mogelijkheid om de psychologische hulp zelf te bekostigen. Bespreek de kosten en mogelijkheden altijd open met je behandelaar.

Het niet vergoed worden van veelvoorkomende psychische klachten via de basisverzekering is een complex issue met financiële consequenties voor velen. Door je goed te informeren over de mogelijkheden voor vergoeding via aanvullende verzekeringen of andere regelingen, kun je hopelijk toch de nodige professionele hulp krijgen.