Kan je een tandarts dokter noemen?

Mag je je tandarts “dokter” noemen?

De vraag of je je tandarts “dokter” mag noemen, duikt regelmatig op. Hoewel het in de volksmond vaak gebeurt, is de etiquette rondom deze aanspreektitel iets genuanceerder. Het korte antwoord is: ja, het mag, maar het is niet de meest gebruikelijke of formeel correcte manier.

In de tandheelkundige praktijk is het gebruikelijker om tandartsen aan te spreken met “tandarts [achternaam]”. Deze aanspreekvorm is specifiek, respectvol en laat geen ruimte voor verwarring. Het benadrukt de professionele expertise van de tandarts op het gebied van mondzorg.

De aanspreektitel “dokter” is niet per se onbeleefd, maar wel minder gangbaar in de tandartspraktijk. Het kan zelfs een beetje onwennig overkomen, alsof je de tandarts probeert te verheffen tot een hoger niveau dan zijn of haar beroepsgroep. De term “dokter” associeert men vaak met een arts, en hoewel er overlappingen zijn in de medische kennis, zijn tandartsen specifiek opgeleid voor mondzorg.

Er is echter één belangrijke uitzondering: als de tandarts een promotieonderzoek heeft afgerond en een doctoraat (PhD) heeft behaald, is de titel “Dr. [achternaam]” wel degelijk correct en gepast. Dit geldt met name in academische settings, zoals universiteiten of bij publicaties en wetenschappelijk onderzoek. In de dagelijkse praktijk van de tandartsstoel is “tandarts [achternaam]” echter nog steeds de meest gangbare en gepaste aanspreekvorm, zelfs voor gepromoveerde tandartsen.

Kortom, hoewel “dokter” niet per se fout is, is “tandarts [achternaam]” de meest accurate en respectvolle manier om je tandarts aan te spreken, tenzij hij of zij een PhD heeft en je je in een academische context bevindt. Door deze subtiele etiquette te respecteren, toon je waardering voor de specifieke expertise van de tandarts en draag je bij aan een prettige en professionele interactie.