Waardoor minder oestrogeen?

De stille daling: Oorzaken van een oestrogeentekort buiten de menopauze

Een daling van het oestrogeenniveau is vaak geassocieerd met de menopauze, maar een tekort kan zich op elke leeftijd manifesteren met verstrekkende gevolgen. Hoewel de menopauze een natuurlijke afname van oestrogeen veroorzaakt, zijn er diverse andere factoren die een rol spelen bij een lager dan gewenst oestrogeenniveau. Deze factoren variëren van medische aandoeningen tot levensstijlkeuzes. Het is belangrijk om de oorzaak te achterhalen, aangezien de behandeling sterk afhankelijk is van de onderliggende problematiek.

Medische aandoeningen: Een sleutelrol spelen aandoeningen die de eierstokken direct beïnvloeden. Polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) bijvoorbeeld, kenmerkt zich vaak door een hormonale disbalans, waaronder een verstoorde oestrogeenproductie. Ook auto-immune ziekten die de eierstokken aantasten, kunnen leiden tot een oestrogeentekort. Genetische afwijkingen, zoals het Turner-syndroom, karakteriseren zich door een verminderde of afwezige eierstokfunctie, resulterend in een significant lager oestrogeenniveau. Chirurgische verwijdering van de eierstokken (ovariotomie) of bestraling in de buikstreek kan eveneens de oestrogeenproductie drastisch verminderen.

Leefstijlfactoren: Een extreme gewichtsafname, vaak geassocieerd met eetstoornissen zoals anorexia nervosa, kan de oestrogeenproductie ernstig verstoren. Het lichaam heeft voldoende vetreserves nodig om oestrogeen te produceren; bij een aanzienlijk tekort aan lichaamsvet daalt ook het oestrogeenniveau. Intensieve en langdurige fysieke training, vooral bij vrouwen met een laag lichaamsvetpercentage, kan een vergelijkbaar effect hebben. De balans tussen training en herstel is cruciaal om hormonale disbalansen te voorkomen.

Medicatie: Bepaalde medicijnen kunnen bijwerkingen hebben die de oestrogeenproductie beïnvloeden. Sommige chemotherapieën, bijvoorbeeld, kunnen de eierstokfunctie tijdelijk of permanent beschadigen. Ook bepaalde medicijnen die worden gebruikt bij de behandeling van endometriose of andere gynaecologische aandoeningen kunnen onbedoelde gevolgen hebben voor het oestrogeenniveau.

Conclusie: Een oestrogeentekort is een complex probleem met uiteenlopende oorzaken. Het is essentieel om bij een vermoeden van een oestrogeentekort een arts te raadplegen voor een nauwkeurige diagnose en een op maat gesneden behandelplan. Een vroegtijdige diagnose en behandeling kunnen ernstige gevolgen op lange termijn voorkomen, zoals botontkalking, hart- en vaatziekten en vruchtbaarheidsproblemen. De behandeling richt zich op de oorzaak van het tekort, en kan variëren van levensstijlveranderingen tot hormoontherapie of andere medicijnen.