Waarom blijft een ei drijven op zout water?

Waarom blijft een ei drijven op zout water?

Wanneer een voorwerp in water wordt geplaatst, ervaart het een opwaartse kracht die gelijk is aan het gewicht van het water dat het verplaatst. Deze kracht, bekend als de opwaartse kracht van Archimedes, is verantwoordelijk voor het drijfvermogen van objecten.

De dichtheid van een voorwerp bepaalt of het zinkt of drijft. Dichtheid is het quotiënt van massa en volume. Als de dichtheid van een voorwerp kleiner is dan de dichtheid van het omringende water, zal het drijven. Als de dichtheid van een voorwerp groter is dan de dichtheid van het omringende water, zal het zinken.

De dichtheid van zuiver water is 1 gram per kubieke centimeter (g/cm³). De dichtheid van een ei is ongeveer 1,03 g/cm³. Dit betekent dat een ei lichtjes dichter is dan water en daarom gewoonlijk zinkt in zoet water.

Wanneer zout aan water wordt toegevoegd, neemt de dichtheid van het water toe. Dit komt omdat het toevoegen van zout de concentratie van opgeloste stoffen in het water verhoogt, wat het voor watermoleculen moeilijker maakt om vrij te bewegen. De dichtheid van zout water is afhankelijk van de hoeveelheid zout die is opgelost.

Wanneer een ei in zout water wordt geplaatst, is de dichtheid van het water groter dan de dichtheid van het ei. Dit betekent dat het ei een grotere opwaartse kracht ondervindt dan zijn gewicht, waardoor het blijft drijven. De opwaartse kracht is groot genoeg om het ei te laten drijven, zelfs al is het dichter dan het omringende water.

Het effect van zout op de dichtheid van water is een belangrijk principe dat wordt toegepast in verschillende technische toepassingen, zoals het distilleren van water en het ontzouten van zeewater.