Waarom zit er een veertje in een eierdoos?

Dat verdwaalde veertje in je eierdoos: een vleugje boerderij in je keuken

Je opent een doosje verse eieren en daar, tussen de bruine of witte schalen, spot je het: een klein, pluizig veertje. Een subtiel souvenir van de oorsprong van je ontbijt. Nee, het is geen slimme marketingtruc om de ‘natuurlijkheid’ van de eieren te benadrukken, ook al zou je dat misschien denken. Die verdwaalde veer is simpelweg een bijkomstigheid van het proces, een klein restje boerderij dat meelift naar jouw keuken.

Eieren leggen een lange weg af van het leghok tot de supermarkt. Ondanks de geautomatiseerde processen en hygiënemaatregelen in moderne pluimveebedrijven, blijft het werken met levende dieren. Kippen, nou ja, die laten nu eenmaal veren los. Tijdens het leggen, verzamelen, sorteren en verpakken kan zo’n los veertje zich hechten aan een eierschaal. Het is een klein, natuurlijk ‘ongelukje’ dat af en toe voorkomt.

Stel je het eens voor: duizenden kippen in een stal, scharrelend, fladderend en poetsend. In die werveling van activiteit dwarrelt er wel eens een veertje door de lucht en belandt, puur toevallig, op een vers gelegd ei. Het blijft plakken aan de nog licht vochtige schaal en reist zo mee, onopgemerkt langs de verschillende stappen in het productieproces, tot het uiteindelijk in jouw eierdoos belandt.

Dus, de volgende keer dat je een veertje in je eierdoos vindt, zie het dan niet als een storende factor, maar als een authentiek bewijs van de natuurlijke oorsprong van je eieren. Een klein, vederlicht detail dat je even terugbrengt naar de boerderij.