Wat is onverklaarbare koorts?

De raadselachtige koorts: Onverklaarbare koorts begrijpen

Koorts, een verhoging van de lichaamstemperatuur boven de normale waarde, is een veelvoorkomend symptoom van diverse aandoeningen. Meestal wijst een verheven temperatuur de weg naar de oorzaak: een griepje, een infectie van de bovenste luchtwegen, of een ontsteking. Maar wat als de koorts aanhoudt, week na week, en geen enkele test een verklaring biedt? Dan spreken we van onverklaarbare koorts, ook wel koorts van onbekende oorsprong (KUO) genoemd.

Deze term beschrijft een klinisch beeld, geen specifieke ziekte. De diagnose “onverklaarbare koorts” wordt gesteld na een periode van minimaal drie weken aanhoudende koorts boven de 38,5 °C, waarbij een grondig onderzoek geen duidelijke oorzaak heeft kunnen achterhalen. Dit uitgebreide onderzoek omvat doorgaans, maar is niet beperkt tot:

• Uitgebreide bloedonderzoeken: Deze testen onderzoeken onder andere het aantal witte bloedcellen, de lever- en nierfunctie, en de aanwezigheid van infecties of auto-immuunziekten.
• Afbeeldingtechnieken: Een thoraxfoto (röntgenfoto van de borstkas) en een buikecho (echografie van de buikorganen) helpen bij het uitsluiten van infecties, tumoren of andere afwijkingen in deze gebieden. Afhankelijk van de vermoedens kunnen verder CT-scans of MRI-scans worden ingezet.
• Andere diagnostische procedures: Dit kan variëren van een lumbaalpunctie (liquoronderzoek) om infecties van het centrale zenuwstelsel uit te sluiten tot biopten (weefselonderzoek) bij verdenking op specifieke aandoeningen.

De diagnose onverklaarbare koorts is dus een diagnose van uitsluiting. Het betekent niet dat er geen oorzaak is, maar dat de huidige diagnostische mogelijkheden die oorzaak (nog) niet hebben kunnen identificeren. De zoektocht naar de oorzaak vereist een nauwgezette anamnese, waarbij de arts een gedetailleerd verhaal van de patiënt verzamelt, inclusief:

• Duur en patroon van de koorts: Is de koorts constant, intermitterend, of heeft deze een specifiek patroon?
• Aanwezige symptomen: Welke andere klachten ervaart de patiënt, zoals zweten, gewichtsverlies, vermoeidheid, huiduitslag, of pijn?
• Medische voorgeschiedenis: Heeft de patiënt eerder soortgelijke klachten gehad, of lijdt hij aan chronische ziekten?
• Reizen en blootstelling aan infecties: Heeft de patiënt recentelijk gereisd, of is hij blootgesteld aan potentiële infectiebronnen?

Het stellen van de diagnose KUO is een uitdaging, zowel voor de patiënt als voor de arts. De onzekerheid kan leiden tot angst en frustratie. Het is dan ook cruciaal dat de patiënt nauw wordt opgevolgd en dat het onderzoek naar de oorzaak van de koorts voortgezet wordt. In sommige gevallen kan de koorts uiteindelijk vanzelf verdwijnen, terwijl in andere gevallen een specifieke behandeling nodig is, afhankelijk van de onderliggende oorzaak die later wellicht toch nog ontdekt wordt. Een multidisciplinair team, met specialisten van verschillende vakgebieden, kan essentieel zijn bij het oplossen van deze medische raadsels.