Wat is type 4 diabetes?

De stille diabetes van de oudere: Leeftijdsgebonden insulineresistentie

Diabetes type 2 is een veelvoorkomende aandoening, vaak geassocieerd met obesitas en een ongezonde levensstijl. Maar er is een vorm van insulineresistentie die zich anders manifesteert: leeftijdsgebonden insulineresistentie, soms informeel aangeduid als ‘diabetes type 4’ door onderzoekers aan het Salk Institute. Deze vorm treft met name oudere, slanke individuen en verschilt wezenlijk van de bekende types 1 en 2.

In tegenstelling tot type 2 diabetes, waar obesitas een belangrijke risicofactor is, lijkt leeftijdsgebonden insulineresistentie een direct gevolg te zijn van het verouderingsproces zelf. Het is een stille sluipmoordenaar, die zich vaak subtiel manifesteert en daardoor vaak onopgemerkt blijft. De symptomen kunnen minder uitgesproken zijn dan bij type 2 diabetes, wat diagnose bemoeilijkt. Vermoeidheid, een lichte stijging van de bloedsuikerspiegel na de maaltijd en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten behoren tot de mogelijke indicaties.

De exacte mechanismen achter leeftijdsgebonden insulineresistentie zijn nog niet volledig opgehelderd, maar onderzoek wijst op verschillende factoren:

• Veranderingen in de celstructuur en -functie: Met het ouder worden verliezen cellen hun efficiëntie in het opnemen van glucose, waardoor de bloedsuikerspiegel stijgt.
• Afname van bètacel functie: De cellen in de alvleesklier die insuline produceren, verliezen met de leeftijd aan efficiëntie en kunnen minder insuline aanmaken.
• Veranderingen in de insuline signalering: Het lichaam wordt minder gevoelig voor de werking van insuline, wat leidt tot hogere bloedsuikerspiegels.
• Inflammatie: Chronische, laaggradige ontstekingen spelen mogelijk een rol bij de ontwikkeling van insulineresistentie.

Het huidige onderzoek richt zich op het ontrafelen van deze complexe interacties om zo effectieve therapeutische interventies te ontwikkelen. Hoewel er nog geen specifieke behandeling voor leeftijdsgebonden insulineresistentie bestaat, focussen onderzoekslijnen zich op:

• Levensstijlinterventies: Een gezond dieet, regelmatige lichaamsbeweging en gewichtsmanagement (indien nodig) kunnen de bloedsuikerspiegel verbeteren en de insulinegevoeligheid verhogen.
• Medicamenteuze behandelingen: Bepaalde medicijnen die worden gebruikt bij type 2 diabetes, zoals metformine, kunnen effectief zijn bij het verbeteren van de glucoseregulatie. Er wordt echter nog onderzoek gedaan naar de specifieke effectiviteit en veiligheid van deze medicijnen bij leeftijdsgebonden insulineresistentie.
• Nieuwe medicijnen en therapieën: Onderzoekers zijn op zoek naar nieuwe medicijnen die de onderliggende mechanismen van leeftijdsgebonden insulineresistentie kunnen aanpakken.

Leeftijdsgebonden insulineresistentie is een complex en relatief nieuw onderzoeksgebied. Meer onderzoek is nodig om de exacte oorzaken, diagnose en behandeling te bepalen. Echter, het bewustzijn van deze vorm van insulineresistentie is cruciaal, aangezien tijdige detectie en interventie de kans op complicaties kunnen verminderen. Het is van belang dat ouderen, vooral slanke ouderen, die symptomen ervaren, contact opnemen met hun huisarts om de mogelijkheid van leeftijdsgebonden insulineresistentie te bespreken.