Wat kan je niet zien op een MRI?

De onzichtbare kant van MRI: wat een MRI-scan níet laat zien

MRI-scans zijn een krachtig diagnostisch instrument, in staat om gedetailleerde beelden van de binnenkant van het lichaam te creëren. Door gebruik te maken van magnetische velden en radiogolven worden weefsels en organen zichtbaar gemaakt, wat artsen helpt bij het opsporen van afwijkingen. Toch is het belangrijk te beseffen dat een MRI, hoe geavanceerd ook, niet alles kan zien. Er zijn bepaalde aspecten van onze gezondheid die buiten het bereik van deze technologie vallen.

Een veelvoorkomende misvatting is dat een MRI de werking van organen laat zien. Een MRI maakt gedetailleerde anatomische beelden – de structuur, vorm en grootte van organen en weefsels. Het toont echter niet de functionaliteit. Of een orgaan daadwerkelijk goed functioneert, is niet af te leiden uit een MRI-scan. Stel je voor: een MRI kan de structuur van een nier perfect in beeld brengen, maar kan niet aantonen of deze nier voldoende afvalstoffen filtert. Voor dergelijke functionele informatie zijn andere onderzoeken nodig, zoals bloed- en urineonderzoek, of specifieke functionele MRI-scans (fMRI) die hersenactiviteit meten.

Een ander belangrijk punt is dat een MRI een momentopname is van het lichaam in een specifieke, meestal liggende, positie. Klachten die alleen optreden bij bepaalde bewegingen, houdingen of activiteiten, zijn vaak niet zichtbaar op een MRI-scan. Denk bijvoorbeeld aan pijn in de schouder die alleen optreedt bij het optillen van de arm, of duizeligheid bij het snel opstaan. De MRI kan in rust geen afwijkingen tonen die de oorzaak zijn van deze klachten. In dergelijke gevallen kan aanvullend onderzoek, zoals een dynamische echografie of een lichamelijk onderzoek in verschillende posities, noodzakelijk zijn.

Tot slot zijn er bepaalde materialen die niet goed zichtbaar zijn op een MRI, zoals sommige soorten kunststoffen of zeer kleine metaaldeeltjes. Ook kan de aanwezigheid van metalen implantaten, zoals pacemakers of bepaalde protheses, een MRI-scan onmogelijk maken of de beeldkwaliteit beïnvloeden.

Kortom, een MRI is een waardevol instrument, maar geen wondermiddel. Het geeft gedetailleerde anatomische informatie, maar geen functionele inzichten of informatie over klachten die alleen in specifieke situaties optreden. Door de beperkingen van MRI te begrijpen, kunnen artsen de juiste combinatie van onderzoeken inzetten voor een accurate diagnose en een effectief behandelplan.