Kan een tandarts zorg weigeren?

Mag een Tandarts Zorg Weigeren? Een Kijkje naar de Plichten en Grenzen van de Mondzorg

De vraag of een tandarts zorg mag weigeren is complex en hangt af van verschillende factoren. Hoewel het beroep van tandarts gebaseerd is op het bieden van kwalitatieve mondzorg, zijn er situaties waarin een weigering gerechtvaardigd kan zijn. Laten we eens dieper ingaan op de plichten van een tandarts en de omstandigheden waarin een weigering al dan niet acceptabel is.

De Kern van de Zaak: De Behandelrelatie

In essentie geldt dat een tandarts verplicht is zorg te verlenen aan patiënten met wie een behandelrelatie bestaat. Deze behandelrelatie kan op verschillende manieren tot stand komen:

• Inschrijving in de praktijk: Een patiënt die officieel is ingeschreven bij een tandartspraktijk, mag in principe rekenen op de nodige mondzorg.
• Contract met een zorgverzekeraar: Tandartsen die contracten hebben met zorgverzekeraars, zijn vaak gebonden om patiënten van die verzekeraar te behandelen.
• Expliciete Bevestiging: Zelfs zonder formele inschrijving kan een behandelrelatie ontstaan wanneer een tandarts een patiënt actief accepteert en behandelt.

Kortom, zodra een tandarts een zorgrelatie heeft gecreëerd of bevestigd, ligt er een verantwoordelijkheid om de patiënt de benodigde zorg te bieden. Het simpelweg wegsturen van een patiënt met de melding dat er geen plek is, is in deze gevallen vaak niet toereikend.

Wanneer Weigering Onacceptabel is

De weigering van zorg is in de volgende situaties over het algemeen onacceptabel:

• Bestande behandelrelatie: Zoals hierboven beschreven, als er al een behandelrelatie is, mag de tandarts niet zomaar weigeren de patiënt te behandelen, tenzij er zwaarwegende argumenten zijn.
• Noodsituaties: In acute situaties, zoals hevige pijn of ernstige infecties, is de tandarts vaak verplicht eerste hulp te verlenen, zelfs als er geen formele behandelrelatie is. Het weigeren van eerste hulp in een noodsituatie kan ernstige gevolgen hebben voor de patiënt.

Wanneer Weigering Mogelijk Legitiem is

Hoewel de plicht tot zorg groot is, zijn er ook situaties waarin een tandarts de behandeling kan weigeren:

• Onoverkomelijke verschillen: Als er een onoverbrugbaar verschil van inzicht is tussen de tandarts en de patiënt over de behandeling, waardoor een goede behandelrelatie niet mogelijk is, kan de tandarts de behandeling beëindigen. Dit moet echter wel op een respectvolle en zorgvuldige manier gebeuren, waarbij de patiënt wordt geholpen een andere tandarts te vinden.
• Agressief of beledigend gedrag: Tandartsen en hun personeel hoeven zich niet te laten intimideren of beledigen. In dergelijke gevallen kan de behandelrelatie beëindigd worden.
• Specialisatie: Een tandarts is niet verplicht behandelingen uit te voeren die buiten zijn expertise vallen. Hij of zij kan de patiënt doorverwijzen naar een specialist.
• Overbelasting: Hoewel minder vaak geaccepteerd, kan een extreme overbelasting van de praktijk soms een reden zijn om nieuwe patiënten (tijdelijk) te weigeren. Echter, dit mag geen excuus zijn om bestaande patiënten in de steek te laten.

Conclusie: Balans tussen Plicht en Redelijkheid

De vraag of een tandarts zorg mag weigeren is complex en vereist een afweging van de plichten van de tandarts enerzijds en de specifieke omstandigheden van de patiënt anderzijds. De hoofdregel is dat een tandarts zorg moet verlenen aan patiënten met wie een behandelrelatie bestaat. Uitzonderingen zijn mogelijk in situaties waarin een goede behandelrelatie niet mogelijk is, of wanneer de veiligheid van de tandarts of het personeel in het geding is. Het is essentieel dat tandartsen in alle gevallen handelen met zorgvuldigheid en de belangen van de patiënt in acht nemen. Bij twijfel is het raadzaam professioneel advies in te winnen.