Wat gebeurt er als de crisisdienst komt?

Wat gebeurt er als de crisisdienst komt?

Een crisis. Het overkomt iedereen wel eens, maar een psychische crisis is anders. De wereld lijkt te kantelen, de grip op de realiteit vervaagt, en je weet niet meer waar je terecht kunt. Dan kan een telefoontje naar de crisisdienst het verschil betekenen tussen een nacht van wanhoop en de start van herstel. Maar wat gebeurt er dan precies?

De crisisdienst is er voor mensen die acute psychische problemen ervaren. Dit kan variëren van een plotselinge, intense angststoornis tot suïcidale gedachten, een psychose of een ernstige depressieve episode. De hulpverleners – psychiaters, psychologen en verpleegkundigen – zijn getraind om snel te schakelen en de juiste ondersteuning te bieden.

Het eerste contact:

Nadat je contact hebt opgenomen met de crisisdienst, zal een medewerker je situatie zorgvuldig in kaart brengen. Ze zullen vragen stellen naar je klachten, de ernst van de situatie en eventuele zelfbeschadigende of suïcidale gedachten. Wees zo eerlijk mogelijk, hoe moeilijk dat ook mag zijn. De hulpverleners zijn er om te luisteren en te helpen, niet om te oordelen.

De beoordeling:

Op basis van dit gesprek wordt bepaald welke vorm van hulp het meest geschikt is. In sommige gevallen kan de crisisdienst telefonisch ondersteuning bieden, bijvoorbeeld door middel van praktische tips, geruststelling en het maken van afspraken voor vervolgtrajecten. In andere, ernstigere situaties, zal de crisisdienst een huisbezoek plannen.

Een huisbezoek:

Tijdens een huisbezoek zal een team van de crisisdienst langskomen. Ze zullen je situatie opnieuw evalueren, je omgeving bekijken en met je praten over wat je nodig hebt. Dit kan variëren van het voorschrijven van medicatie tot het maken van een veiligheidsplan om jezelf te beschermen tegen verdere escalatie. Ze kunnen ook contact opnemen met familie, vrienden of andere relevante instanties om samen te werken aan een oplossing.

Na de acute fase:

Na de acute fase is de hulp niet per se afgelopen. De crisisdienst zal samen met jou kijken naar de volgende stappen. Dit kan bestaan uit:

• Thuisondersteuning: Regelmatige contacten met een hulpverlener, bijvoorbeeld voor gesprekken, praktische hulp of het monitoren van je toestand.
• Doorverwijzing naar de GGZ: Indien nodig, wordt je doorverwezen naar een geschikte GGZ-instelling voor verdere behandeling en begeleiding. Dit kan zowel ambulante (buitenklinische) als klinische (opname) zorg betreffen.
• Aanbevelingen voor zelfhulp: De crisisdienst kan je ook adviseren over zelfhulpmiddelen en -strategieën om je psychische welzijn te verbeteren.

Belangrijk om te onthouden:

Het bellen van de crisisdienst is geen teken van zwakte, maar van kracht. Het toont aan dat je hulp zoekt en dat je je eigen welzijn serieus neemt. Aarzel niet om contact op te nemen als je het nodig hebt, ongeacht het tijdstip van de dag of de nacht. De crisisdienst is er voor jou, om je te helpen door de moeilijkste momenten heen.

Dit artikel geeft een algemeen beeld. De precieze aanpak van de crisisdienst kan variëren afhankelijk van de specifieke situatie, de regio en de beschikbare hulpverleners. Het is altijd aan te raden om direct contact op te nemen met je lokale crisisdienst voor de meest accurate en relevante informatie.