Apa penyebab kurang gizi?

Punca Kekurangan Gizi: Lebih Daripada Sekadar Kurang Makan

Kekurangan gizi, atau malnutrisi, adalah masalah kesihatan yang serius yang memberi kesan kepada berjuta-juta orang di seluruh dunia. Walaupun kekurangan pengambilan makanan sering dianggap sebagai punca utama, realitinya jauh lebih kompleks dan melibatkan pelbagai faktor yang saling berkait. Artikel ini akan meneroka punca-punca utama kekurangan gizi, melangkaui sekadar kurang makan.

Ketidakseimbangan Nutrien: Jauh Dari Cukup

Inti kepada masalah kekurangan gizi adalah ketidakseimbangan dalam pengambilan nutrien penting. Ini bermaksud bahawa seseorang mungkin makan dalam kuantiti yang “mencukupi” tetapi tidak memperoleh nutrien yang diperlukan seperti vitamin, mineral, protein, dan lemak sihat dalam nisbah yang betul. Keadaan ini boleh berlaku akibat daripada:

• Diet yang Monoton: Makanan yang terlalu bergantung pada satu atau beberapa jenis makanan sahaja, tanpa kepelbagaian, berisiko tinggi menyebabkan kekurangan nutrien tertentu. Contohnya, diet berasaskan karbohidrat tanpa sumber protein dan vitamin yang mencukupi.
• Makanan Diproses Tinggi: Makanan segera, makanan ringan yang diproses, dan minuman manis seringkali tinggi kalori tetapi rendah nutrien penting. Pengambilan berlebihan makanan ini boleh menyebabkan kekurangan nutrien walaupun seseorang merasa “kenyang.”

Masalah Kesihatan: Halangan Penyerapan Nutrien

Sesetengah masalah kesihatan boleh mengganggu keupayaan tubuh untuk menyerap dan menggunakan nutrien daripada makanan, walaupun diet seseorang mungkin seimbang. Antara masalah kesihatan yang boleh menyumbang kepada kekurangan gizi termasuk:

• Penyakit Usus: Penyakit seperti penyakit Crohn, kolitis ulseratif, dan penyakit seliak boleh merosakkan lapisan usus dan mengganggu penyerapan nutrien.
• Jangkitan Parasit: Jangkitan parasit dalam saluran pencernaan boleh bersaing untuk nutrien, menyebabkan tubuh kekurangan nutrien.
• Keadaan Perubatan Kronik: Penyakit seperti kanser, HIV/AIDS, dan penyakit buah pinggang boleh meningkatkan keperluan nutrien dan mengganggu metabolisme nutrien.

Faktor Sosioekonomi: Jurang Ketara Dalam Akses Makanan

Faktor sosioekonomi memainkan peranan penting dalam menentukan akses kepada makanan berkhasiat. Kekurangan gizi seringkali berkait rapat dengan:

• Kemiskinan: Kemiskinan menghadkan keupayaan individu dan keluarga untuk membeli makanan yang mencukupi dan berkhasiat. Mereka mungkin terpaksa memilih makanan yang murah dan berkalori tinggi, tetapi rendah nutrien.
• Akses Terhad kepada Makanan: Di kawasan terpencil atau kawasan yang dilanda konflik, akses kepada makanan mungkin terhad disebabkan oleh kekurangan infrastruktur, pengangkutan, atau gangguan bekalan.
• Kesan Alam Sekitar: Bencana alam seperti kemarau, banjir, dan tanah runtuh boleh memusnahkan tanaman dan ternakan, menyebabkan kekurangan makanan.

Kurang Pengetahuan dan Amalan Pemakanan: Perlu Pendidikan Berterusan

Kurang pengetahuan tentang nutrisi dan amalan pemakanan yang tidak sihat juga boleh menyumbang kepada kekurangan gizi. Ini termasuk:

• Amalan Penyusuan Susu Ibu yang Tidak Optimum: Penyusuan susu ibu eksklusif selama enam bulan pertama kehidupan adalah penting untuk memastikan bayi menerima nutrien yang mencukupi untuk pertumbuhan dan perkembangan yang sihat.
• Amalan Makanan Pelengkap yang Tidak Sesuai: Memperkenalkan makanan pelengkap terlalu awal atau terlalu lewat, atau memberi makanan yang tidak sesuai dengan keperluan nutrien bayi, boleh menyebabkan kekurangan gizi.
• Kepercayaan dan Amalan Budaya: Sesetengah kepercayaan dan amalan budaya boleh mengehadkan pengambilan makanan tertentu, yang berpotensi menyebabkan kekurangan nutrien.

Kesimpulan

Kekurangan gizi adalah masalah yang kompleks dan pelbagai rupa yang memerlukan pendekatan holistik. Menangani masalah ini memerlukan bukan sahaja memastikan ketersediaan makanan yang mencukupi, tetapi juga menangani masalah kesihatan yang mendasari, meningkatkan akses kepada makanan berkhasiat, meningkatkan pengetahuan tentang nutrisi, dan menangani faktor sosioekonomi yang menyumbang kepada masalah ini. Dengan mengambil tindakan yang menyeluruh dan bersepadu, kita dapat memastikan bahawa setiap individu mempunyai akses kepada nutrien yang mereka perlukan untuk hidup sihat dan produktif.